Temat: moja historia-dieta

Raz na zawsze i z głowy? Tak się nie da. Trzeba cały czas się pilnować niestety...

po 1 daj sobie czas. nie startujesz w wyscigach.. nie schudniesz jutro. pomalu.. zacznij od delikatnej diety.. cwiczenia.. spokojnie i cierpliwosci..

Zacznij po prostu jesc zdrowe rzeczy, nie licz kalorii!!!Jedz wtedy, kiedy jestes glodna - bo twoj organizm daje Ci wtedy znac, ze potrzebuje paliwa!!!! Wyeliminuj wszystkie slodycze, slone przekaski, fastfood - cale smieciowe zarcie!!! Zamist liczyc kalorie i sie glodzic-  zacznij uprawiac sport. Bedziesz miala mniejszy apetyt i szybciej schudniesz. I nie wyznaczaj sobie celu - 6 kg w miesiac!!!! Chudnij powoli - ok 3-max4 kg miesiecznie!!! I swoje nawyki zywieniowe zmien juz na zawsze - nie na czas diety - bo jojo znowu Cie dopadnie!!! Zdrowe jedzenie i duzo ruchu - nie ma innego sposobu na trwale schudniecie:)

 

chocbym czytala o sobie! mam to samo, jojo i czasem tez mialam mysli samobojcze.. sluchaj, musisz sie zaprzec w sobie, przetrwaj ten 1 dzien potem 2 potem juz nie bedziesz chciala marnowac tych 2 wygranych dni. ja np nie potrafie i nie lubie jesc poza domem, postaraj sie nie siedziec w domu, a jak wieczorem przyjdziesz zjedz lekki posiłek np jogurt umyj zeby a potem do spania. ja mam zamiar zaczac tak od dzisiaj...

też z tym walczę :( Jak tym razem znów popadne w głupie żarcie a potem maksymalne wyrzuty i tak w kółko to chyba udam się do psychologa żeby mi pomógł, bo nie wierze że to z niczego...Owszem jem i to moja wina , ale skoro chce bardzo schudnąć to czemu mi się nie właczy myslenie przed jedzeniem a po ;/

no i trzymam kciuki...

Też "czytam o sobie". Znam tą nienawiść, te pytania: "do czego ja dopuściłam". Jeszcze nie odkryłam tajemnicy czemu za drugim razem nie można w sobie znaleźć tego samozaparcia, ale uważam że rady które się daje typu: nie jedz słodyczy, nie chudnij za szybko itp itd są bez sensu. Mało kto rozumie, że trzeba schudnąć szybko, bo każde obecne spojrzenie na wagę, w lustro to ból, żal, złe samopoczucie, tak jak piszesz myśli samobójcze, wstyd i przede wszystkim mega nienawiść do siebie, nadzieja że po schudnięciu będzie lepiej a tu dupa, bo nie można schudnąć, błędne koło. To nie jest zwykłe jojo (do tych którym się tak wydaje). Po długim odchudzaniu (czyli sukcesie, który w pewien sposób wzmocnił poczucie wartości) udowodnienie, że jednak jesteśmy do dupy. BojącaSięŻycia, ja chyba bym poszperała wśród psychologów. Uzależniasz swoje życie od wagi a to nie jest normalne tym bardziej jeśli masz przy tym te myśli. Oczywiście możesz też próbować się odchudzać, może Tobie się uda, ale ja próbuje 2 rok, latam w górę i w dół w zależności od swojego samopoczucia (czyli np dwa tygodnie 4 kg w górę, kolejne dwa 5kg w dół). Wg mnie podstawą jest abyś zrozumiała, że waga to nie Ty, jesteś sobą bez względu na to, ile ważysz. Nie zrozumie tego nikt kto jest po prostu na diecie. Trudno jest odchudzać się powoli cały czas słysząc "z wnętrza", że się jest grubym. To takie kopanie pod sobą dołków, obniżanie własnej wartości. Spróbuj rozproszyć uwagę na wszystko inne.