Temat: W ogóle nie wiem o co chodzi ;(

A takie chwile to kryzysy, przez które należy przejść, najlepiej z kimś bliskim, kto potrafi Ci poprawić humor. Wiem z autopsji, sama schudłam dużo, wiem, że jest różnica, wszyscy chwalą moją figurę a ja dalej jestem momentami przerażona patrząc w lustro.. Staram się pokochać swoje ciało, już przed odchudzaniem się starałam, ale co jakiś czas wejdzie mi coś do głowy co mówi jaka okropna jestem.

Z psychiką to ciężka sprawa. Ja ważyłam 70 kg, a niedługo będzie łącznie -20. Samopoczucie wcale nie lepsze. Wtedy nie miałam wagi, nie tykałam centymetra i nie przeglądałam się tyle w lustrze (coby się nie dobijać). Teraz cały czas chcę więcej i lepiej. Wtedy byłoby super gdybym nie była gruba, dziś byłoby super gdybym mogła założyć szorty. Jedno wiem na pewno - nawet jak dobiję do docelowej wagi, moje samopoczucie nie ulegnie zmianie. Kompleksy zostaną, nawet się nie łudzę, że znikną. Mimo to walczę, ale to chyba dobrze. Przynajmniej w sklepach, w lustrach fajnie wyglądam (oni tam mają wszędzie albo wyszczuplające albo dobrze światło dobrane) ;).