Temat: Jest wiosna, a ja się zakiszam.

Mój sposób: ciemniejsze rajtuzy, sukienka do kolana. Mankamenty ukryte, a się człowiek nie grzeje. Sama mam poważne kompleksy z powodu nóg. Nie musisz kupować nowych sukienek, na ciuchlandach jest masa, wiele bardzo ładnych, a jak się schudnie, nie będzie szkoda komuś oddać :D Co do faceta, może faktycznie, na swój sposób, to była forma pochwały. Np. jak widzisz na siłowni grubszą osobę, to też myślisz: "fajnie, że koleś postanowił zadbać o siebie"

powinnaś dodać, że przy swoich wymiarach masz bardziej 180 niż 160, bo to trochę zmienia postać rzeczy ;-)

Mam 177. Al i tak wyglądam jak locha

może Cie pociesze , a może nie , też sie odchudzam od stycznia miałam prawie identyczne wymiary co twoje , tyle ze ja w pupie miałam 100 cm , na dzień dzisiejszy w udzie mam 50 cm , w pupie 89 cm wiec warto , nie zniechęcaj sie , przez ostatnie pół roku praktycznie też kisze sie w domu bo niechce mi sie wychodzić do ludzi ;/ cały czas zyje tym odchudzaniem , jesli chcesz wiedzieć co robie ze cm spadły to polecam skakanke , to dzieki niej tyle poleciało :)

Ja słyszałam, że bieganie pomaga i uparcie sie tego trzymam. A na skakance to nie podskoczę chyba nawet razu, z takim obciążeniem. No właściwie to robie pół godziny na orbitreku, pół godziny biegam i czasami jeszcze 10 minut rowerka, a tłuszcz w ogóle mi się nie rusza. Czasami dupa się podniesie od ćwiczeń siłowych, ale nie o to przecież chodzi tylko spalic tłuszcz. Jeszcze mnie wkurza moja rodzina, zwłaszcza matka rzucająca na mnie spojrzenia pełne niesmaku, ojciec tak samo. Jak stoję przed lustrem, chcę się ubrać to taki szyderczy uśmieszek. Co to ku** ma być. Mam siostrę starszą, która jest b. szczupła i wyglądam przy niej jak jakieś monstrum. 

jpr....177 i 57 w udzie, no locha! i wez mnie nie obrazaj bo sama mam 172 i w udzie 56

Sorry, ale takie wymiary przy 177 to raczej daleko maja do "lochy".

Wez sobie zycia nie marnuj, mloda jestes, zdrowa, zycie jest jedno, a ty je marnujesz bo nie wygladasz tak, jakbys chciala. Pewnie, pracuj nad soba, cwicz, dietuj, jesli to ci sprawia przyjemnosc ale nie zapomnij zyc. Za kilkanascie (albo kilkadziesiat) spojrzysz wstecz i jakie bedziesz miala wspomnienia? Lata spedzone na vitalii i na martwieniu sie o pierdoly.

Wiem, że sobie marnuję życie, ale to jest takie silne. Nie umiem patrzeć w lustro i powiedzieć"fajnie wyglądasz, jesteś wysoka i masz wklęsłą talię, szczupły brzuch, długie ręce i szyję". Wzrok się skupia na tej furze mięsa w dole. I tak mi to odbiera humor, że nie potrafię się cieszyć żadną chwilą, nie chodzę na imprezy bo nie mam sie w co ubrać. Tęsknię za czasami, kiedy miałam w udzie 55 i szczuplejszy tyłek, wtedy kręciłam z jednym chłopakiem, ale całkowicie nam nie wyszło

yyyy... -.- przesadzasz! nie wierze w to .. takie wymiary to nic strasznego jeszcze daj spokój powoli dojdziesz do celu jak nie tego lata to jest wiele kolejnych ;P