Temat: WDŻ, czyli Wychowanie do życia w rodzinie

A te lekcje nie są już obowiązkowe?  Bo jak ja chodziłam do szkoły każdy musiał na nie chodzić. I nie były one za ciekawe ja chodziłam w latach 2000+ i zajęcia w 90% polegały na oglądaniu filmów. Byly to jakieś filmy na kasetach VHS jeszcze z lat 90 i to już każdemu się nudziło, a jak ostatnio rozmawiałam z osoba, która obecnie chodzi do tej samej samej szkoły i nadal uczy ten sam nauczyciel co mnie to zajęcia wyglądają nadal dokładnie tak samo i co śmieszne nadal oglądają te same filmy z lat 90. Dziwi mnie w ogóle, że one jeszcze działają, chyba, że zgrało się jakoś na płytę. Pozostałe 10% to u mnie był podział na chłopców i dziewczyny i wtedy było więcej rozmowy. 

Dzięki Poszukująca za odpowiedź 🙂 a jak wyglądały zajęcia bez chłopaków?

pamiętam, że te zajęcia były żenujące. o seksie były jedne zajęcia, o miesiączce też tylko jedne i to bez udziału chłopaków. Moim zdaniem bez sensu, też powinni wiedzieć o co w tym wszystkim chodzi bo pamiętam, że potem się śmiali z dziewczyn, które mają okres jakby to było coś wstydliwego, śmiesznego. o antykoncepcji jedno-dwa zdania. nie wyniosłam niczego z tych zajęć.

Bez chłopaków to zawsze na wstępie były kolejne filmy ale już bardziej naukowe niż kolejne brzdękanie chłopaka na gitarze przy ognisku, a później pogadanki na temat tego co zobaczylismy na filmie i co z niego zapamiętalismy. Czasem jakieś dodatkowe kartki mieliśmy wydrukowane, bo podręczników wtedy nie było albo pani wywieszała jakieś ogromne plakaty edukacyjne. Wiadomo tematy bardziej ogólne niż faktycznie potrzebne. Seks tylko po ślubie, zabezpieczenie najlepiej kalendarzyk,poznanie swojego ciała i zmiany podczas dojrzewania,cos o miesiączce i cyklach, odróżnienie fascynacji/zauroczenia od miłości tyle zapamiętałam z lekcji 

Nie wiem jak jest teraz ale gdy ja chodziłam do szkoły to zależało od nauczyciela który prowadził lekcje. Pamiętam że na początku mieliśmy naprawdę świetna nauczycielkę. Nauczyła nas nie wstydzić się swojego ciała i zadawania pytań bez krępacji. To było naprawdę super. Wiadomo że młody człowiek czuje krępacje a w jego głowie rodzi się sto pytań. Babka nauczyła nas że nie ma głupich pytań bo mamy prawo nie wiedzieć i zawsze dokładnie i że spokojem rozwiewała nasze wszystkie wątpliwości. Niestety w późniejszych klasach zmienił się nam nauczyciel i to była tragedia. Potrafiła nas tylko straszyć że jak będziemy współżyć to zajdziemy w ciążę i trzeba wtedy dziecko oddać do adopcji :/ 

Coś nie działa mi edycja postu, wiec dodam nowy 

Na pewno wpływ na lekcje miało to, że moja nauczycielka to była zagorzała katoliczka, członek kółka różańcowego, chóru kościelnego, duchowej adopcji, modlitw życia nienarodzonego i wszystkiego innego co się dało w kościele.

jezu jak to czytam to nie wiem czy się cieszyć czy płakać, że mój rocznik się nie załapał na te zajęcia. Z jednej strony idea fajna - teoretycznie dzieciaki powinny zdobywać informacje na nurtujące ich pytania o które wstydzą się zapytać (mój rocznik nie miał jeszcze dostępu do internetu tak jak teraz, więc większość uczyła się z opowieści koleżanek i kolegów lub czytają odpowiedzi na listy do Bravo Girl :D :D :D haha). Ale widzę, że teoria teorią a w realiach nauczyciele chyba sami się wstydzą o tym gadać i wolą puścić dzieciakom filmiki sprzed 30 lat (bardzo aktualne zapewne treściowo). Już nie wiadomo co gorsze - brak zajęć, czy takie nic nie wnoszące zajęcia.

.

teraz nie są obowiązkowe, rodzić musi wyrazić zgodę, są oddzielnie dla dziewczyn i dla chłopców a treści to np w szkole mojej córki dla klasy 6:

 Wychowanie do życia w rodzinie w klasie 6

    Od ponad 20 lat w polskiej szkole istnieje przedmiot „wychowanie do życia w rodzinie” – zajęcia edukacyjne w szkołach podstawowych (w klasach IV‒VIII) oraz ponadpodstawowych (w klasach I‒III) na mocy rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 sierpnia 1998 roku, wykonującego dyspozycję art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 7 stycznia 1993 roku o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach przerywania ciąży. Od tego czasu istnieje ustawowy obowiązek szkoły wspierania rodziny w jej dziele wychowawczym, również w zakresie wychowania seksualnego.

 Ustalenia prawne respektują naturalne prawo rodziców do pierwszeństwa w wychowywaniu swoich dzieci, dlatego uczestnictwo uczniów w zajęciach jest uzależnione od ich woli.

Szkoła zapewnia uczniom możliwość korzystania z tych zajęć, a jeśli nie chcecie Państwo, aby dziecko w nich uczestniczyło, należy złożyć rezygnację do dyrektora szkoły.

Lekcje WDŻ ukazują wielowymiarowość życia rodzinnego, wskazują na role i funkcje rodziny oraz wspierają nastolatków w ich psychoseksualnym rozwoju. W klasie VI szkoły podstawowej szczególny akcent zostaje położony na relacje rodzinne, sztukę rozmowy i dobrej komunikacji. Następny blok tematów związany jest z roztropnym korzystaniem z mediów cyfrowych i zagrożeniami, na które narażony jest młody odbiorca. Godność człowieka w kontekście intymności, rozwój ku odpowiedzialności to zagadnienia, w których uwzględnia się etyczny wymiar człowieka. Taka koncepcja programowa bazuje na holistycznym ujęciu istoty ludzkiej, kształtując u wychowanków postawy moralne i społeczne.

       Treści nauczania w klasie VI

1. Rodzina w społeczeństwie: • typy i struktury rodziny: wielopokoleniowa, pełna, niepełna, zrekonstruowana, • rodzina zastępcza; adopcja.

2. Pomoc instytucjonalna rodzinie: • w sytuacji choroby, • zachowań ryzykownych i uzależnienia, • ubóstwa i bezrobocia, • problemów pedagogicznych, psychologicznych i prawnych.

3. Komunikacja interpersonalna: • zasady i znaczenie komunikacji międzyludzkiej, • odpowiedzialność za manifestowane reakcje – wypowiadane i pisane słowa (również w Internecie), • radzenie sobie w sytuacji presji grupy, • kształtowanie i wyrażanie postaw asertywnych, • sposoby odmawiania tak, by nie ranić drugiej osoby, • sposoby radzenia sobie w sytuacjach konfliktu i stresu.

 4. Higiena i zdrowie nastolatków: • zasady właściwego odżywiania i higienicznego trybu życia, • typowe kłopoty nastolatka (z cerą, potliwością, przetłuszczaniem się włosów), • zasady higieny osobistej, ubioru, otoczenia, • właściwe odżywianie; zaburzenia funkcjonowania organizmu w przypadku anoreksji i bulimii, • higieniczny tryb życia: sen, odpoczynek.

 5. Obrona własnej intymności: • szacunek dla ciała w kontekście godności człowieka, • zachowania, które łamią prawo do intymności, • sytuacje, które naruszają intymność, • asertywność wobec próby naruszenia sfery intymnej, • konieczność wypracowania postawy czujności wobec dwuznacznych zachowań innych osób. 6. Media – za i przeciw: • specyfika mediów, • zagrożenie uzależnieniem od gier komputerowych, • cyberprzemoc (stalking, cyberbulling), • media społecznościowe (hejting), • strony pornograficzne (przedmiotowe traktowanie człowieka; możliwość uzależnienia).