Temat: Jestem w ciąży...

cancri napisał(a):

Ale zabijając to małe dziecko, nie daje mu się żadnego wyboru.Ja nie jestem za aborcją nawet, jeśli dziecko urodzi się upośledzone.Może dlatego, że brat mojego Lubego jest ciężko upośledzony,za kilka lat wysiądzie mu wątroba i narządy od wszystkich prochów, które dostaje.I kiedy na niego patrzę zastanawiam się, jak takiemu człowiekowi można odmówić prawa do życia.Bo widze, jak się śmieje, jak płacze, jak się boi, chociaż nie potrafi ani mówić,ani sam jeść czy usiąść nawet na toalecie.I myślę, że on jest szczęśliwy żyjąc swoim życiem, którego my, zdrowi, tak się boimy,i dlatego twierdzimy, że lepiej nie żyć wcale.To tak na marginesie ;-)Poza tym, kurczę, nie pamiętam adresu, ale jest taki przecudowny blog kobiety,której córeczka zmarła chyba w cztery miesiące po urodzeniu, jak nie w miesiąc.Piękniejszego, nigdy nie widziałam, aż płakałam czytając go, a kobieta po dziś dzień jest wdzięcznaza ten miesiąc z córeczką. Ktoś kojarzy o jakim blogu piszę?

MlodaMama90 napisał(a):

Oczywiście, ja też uważam że każdy ma prawo do życia :) Tu są dwie okropnie straszne sprawy, adopcja i aborcja.Urodzenie dziecka dla kobiety która Go nie chce może być ogromną traumą, tak samo jak aborcja....Ja tylko wyraziłam swoje zdanie :) Możecie mnie krytykować ile chcecie, proszę bardzo :]Tylko pomyślcie sobie ile jest później niekochanych, zaniedbanych dzieci, przemocy, albo rodziców bez grosza przy duszy.Co tacy ludzie mogą zagwarantować swoim dzieciom? Miłość? Miłością dziecka nie ubierzesz i nie nakarmisz :)Więc czasami warto się po prostu zastanowić :)