Temat: Mąż zmienił zdanie :(

gwiazdexa20 napisał(a):

W ubiegłym roku zdecydowaliśmy z mężem, że będziemy się budować w mojej rodzinnej miejscowości. Obecnie mieszkamy tymczasowo u teściów. Dom teściów miał pozostać dla ich najmłodszej córki. Owa szwagierka właśnie oznajmiła, że wychodzi za mąż i wyprowadza się na stałe 500km od domu. Mąż stwierdził, ze w takim razie nie ma sensu się budować, tylko zostać u teściów. Mielibyśmy prawdopodobnie całą górę swoją - po remoncie byłby 2 pokoje, kuchnia, łazienka. Obecnie jestem w ciąży,a docelowo planujemy 3-4 dzieci. Z domu teściów mąż ma 10 min do pracy, a ja 50 min autem.Jeśli chodzi o budowę domu, to rodzice przepisali nam działkę(wartosc 90tys), już kupiliśmy projekt (6tys), doprowadziliśmy wodę (7tys), kupilismy cegły (12tys),  mamy gotowe drzewo na szalunki i na dach od moich rodziców, przygotowalismy dzialke pod budowę. Z nowego domu oboje do pracy mielibyśmy po 30 min w jedną stronę. Czuję się nieco oszukana przez męża, że teraz chce zmieniać zdanie:(Nie wyobrażam sobie mieszkać przez XX lat z teściami (choć mam z nimi dobry kontakt) i gnieść się w 2 pokojach z dziećmi.  Nie podoba mi się ten dom (stare budownictwo, cegła do nieba), nie mam tu znajomych, mam daleko do pracy, chciałabym posadzić swoje drzewka owocowe, mieć grządki (u teściów nie ma na to miejsca). Strasznie się nakręciłam na tą budowę. Jedyny plus jaki widzę to to,że zaoszczędzimy pieniądze, na ten moment mamy uskładane pieniądze do stanu surowego zamkniętego.Mąż odbija piłeczkę twierdząc, że wpakujemy się na kredyty do końca życia, chociaż wiem, że to jest powiedziane na wyrost. Od początku mówiłam, że mi się nie spieszy z budową, rodzice moi nam pomagają i teśćiowie też się zaoferowali.Oboje pracujemy w malych miasteczkach, gdzie zarobki nie są wysokie, ale i tak nie zarabiamy źle - on jest kierownikiem w dziale handlu ,a ja programistą. Mówi, że z kolei on nie ma żadnych znajomych u mnie. Twierdzi też,że jemu też się nie widzi mieszkać 200 m od moich rodziców( ale chyba jest różnica w mieszkaniu obok teściów a razem z nimi?).Żadne z nas nie chce ustąpić.Co myślicie o tej sytuacji? Czy mam prawo wychodzić z argumentem, że jednak już decyzja została podjęta przez nas o budowie domu i nie powinien w tej chwili zmieniać zdania? Powyżej opisane argumenty w ogóle do niego nie trafiają. Cały czas uczepił się tego argumentu  zaoszczędzenia pieniędzy, mimo,że zanim pojawiła się opcja zostania u teściów wcale nie lamentował, że będzie ciężko z budową czy coś takiego.[/quote]

Bo pojawiła się szansa na na zamieszkanie najmniejszym możliwym wysiłkiem - czasu, pieniędzy. Widać że nie jest typem lubiącym wyzwania, raczej lubi być w strefie komfortu. Stanowczo odmówiłabym wkładu pieniężnego na remont piętra. Zresztą co ta za metraż 2 pokoje jak na dom?Ciekawe co powie, jeśli będzie musiał sam na to wyłożyć i bez pomocy teścia np. Sporą sumę już włożyliście w pierwotny plan, tego bym się trzymała.

Nirvanka2016 napisał(a):

Już to nieraz doradzalam, niestety na faceta zadziała tylko terapia szokowa . O ile nie dotrą do niego argumenty o pakowaniu kasy w nie wasz dom który potem będzie współwłasnościa siostry. Terapia szokowa to wyprowadzenie się. Mówisz, że albo się wyprowadzacie razem, albo ty sama i zaczynasz sie pakować, potem już trzeba być konsekwentna i wyjść. Ja tak zrobiłam jak byłam w ciazy, zadziałało. 

Karolka_83 napisał(a):

Moim zdaniem rację masz Ty. W życiu nie chciałabym mieszkać docelowo ani ze swoimi rodzicami ani z teściami. Tymczasowo, na czas budowy owszem, ale nie na dłuższą metę. Moim zdaniem Twojemu mężowi po prostu wygodnie. Ma do pracy blisko (choć Ty masz daleko - potem jemu zmieni się na gorsze a Tobie na lepsze - może ma z tym ból dupy?), mamusia w razie czego ugotuje a i dzieci przypilnuje jakbyście chcieli wyskoczyć znienacka gdzieś. Przyzwyczaił się już przez ten czas, co mieszkacie i nie widzi potrzeby zmiany, tym bardziej, że widzi oczyma wyobraźni, że zostaje tak jak jest, bez kredytów, dom za darmo a i działkę można sprzedać i mieć jeszcze z tego hajs. Nie widzi tylko tego, że:1. Mieszkanie z rodzicami (obojętnie którymi), żeby nie wiem jak cudowni byli, zawsze prowadzi do większych lub mniejszych kwasów (ja zawsze powtarzam, że dwie gospodynie na jednej kuchni to o jedną za dużo i osobne piętro niczego tu nie zmienia),2. 3-4 dzieci na 2ch pokojach? Chyba sobie żartuje. Jak on to widzi? Wy w jednym a dzieci w drugim? a jak zaczną dorastać? Czy może część dzieci u Was w pokoju? A co z pożyciem małżeńskim? W takiej sytuacji zgnuśniejecie w sosie własnym.3. Siostra może sobie rościć prawo do połowy domu, więc kase i tak jakąś trzeba będzie wyłożyć prędzej czy później4. Stary dom, zawsze będzie stary. Żeby nie wiem jak go remontować, to co chwilę wyjdzie coś nowego - a to elektryka, a to podmakanie, a to nieszczelne okna. Nowy dom daje Wam spokój na kupę lat5. Trzeba odciąć pępowinę i żyć na swoim. 6. W tym domu jesteście zawsze u nich. W każdej chwili mogą użyć argumentu: "Jak Wam się nie podoba to spier....jcie" (nie mówię, że tak zrobią, ale jednak fajnie mieć poczucie bezpieczeństwa będąc na swoim