Temat: Praca a rodzina

No Imho będziesz potrzebowała po prostu opiekunki na parę godzin popołudniu - czyli od powrotu dzieci z placówek, czy wyjścia ojca. Dla nich to będzie zmiana, pytanie czy dadzą Ci pracować w spokoju, jak bardzo możesz się odizolować. Niepokoją mnie w tym wszystkim bezpłatne nadgodziny - to nie jest figura występująca w dobrych firmach, ani w kodeksie pracy.

Przy dwójce małych dzieci taka propozycja by mnie nie zachwyciła. Dla mnie osobiście godzinna obowiązkowa przerwa na lunch to żerowanie na pracownikach. Moje dzieci mają 7 i 5, ponieważ karmiłam każde do 2 lat, to przez pierwszy rok po powrocie z macierzyńskiego pracowałam po 7h dziennie. Teraz na covidzie i pracy zdalnej (zarówno jak i mąż) mamy wolnoamerykankę, ale wcześniej jedno z nas szło na 7 i wychodziło o 15 i odbierało dzieci, drugie zaprowadzało dzieci i pracowało 9-17. Jakbym miała codziennie kończyć o 17:30 to bym życia nie miała. Planuję powoli zmianę pracy i elastyczne godziny do dogadania to dla mnie jedno z głównych kryteriów.

jestes samotna mama? Pytam, bo nie ma tu wzmianki o ojcu dzieci. 

U nas jest tak, ze ja zawoze do przedszkola, maz odbiera, a w chorobie mamy luksus w postaci dziadkow (ktorzy chca, nikt nikogo nie zmusza) i problemu nie ma. 

Po pracy ja robie zakupy, ogarniam obiady, sprzatam na bierzaco, maz zajmuje sie dzieckiem, bawi, kapie. Zle nie jest, czuje sie lepiej niz gdy bylam z nim w domu ciagle. Poza tym taki 3,5 -4 latek to juz super wiek, wg mnie, mozna sie fajnie dogadywac, duzo rozumie. 

Praca do 17 30  nie ma sensu przy małych dzieciach , chyba że chcesz być weekendowa mama 

owszem da się jakoś to ogarnąć , podzielić obowiązkami, ale przecież w macierzyństwie nie chodzi o ciągła gonitwę, bycie z dziecmi ściśle tylko od do , bo już na więcej nie ma czasu 

pojda dzieci do szkoły przejdą nauczanie początkowe już nie będą cię tak potrzebowakt 

Jak masz konkretne doświadczenie i znasz się na swojej pracy negocjuj jej godziny 

Myśle, ze to zależy od rodzaju pracy, jaki wykonujesz - ja pracuje z klientami i muszę być dostępna w „standardowych” godzinach. Chociaż wolałabym 7-15 oczywiście :D ale raczej mi to nie grozi 

Niestety tutaj jest to w pełni legalne z zaznaczeniem, ze tydzień pracy nie może wynosić więcej, niż 48 h - mieszkam w Irlandii. Tak, opiekunka to jedyne rozwiazanie :) 

najbardziej niepokoiłyby mnie te bezpłatne nadgodziny - pomijając to, że nie powinno ich być wcale to ile może ich być? Zmienisz i może okaże się, że owszem, kasa większa ale masz pracować dziennie 10 godzin.

Ja mam 5-miesięczne dziecko, pracuję cały czas - w sensie nie miałam przerwy po urodzeniu. Pracuję z domu i teraz w sumie to taki ciągły proces - dziecko, jakiś obowiązek domowy, praca - i tak całą dobę :) pracuję wtedy kiedy Młody śpi albo jego tata się nim zajmuje (mąż ma co do zasady stałe godziny pracy, chyba że jakieś nadgodziny). 

Mi to pasuje, lubię to co robię więc nie traktuję tego jako męczarnię :) Dziecię jest cały czas zaopiekowane - albo ja, albo mąż z nim jesteśmy więc czas spędza z obojgiem rodziców.

Ja mam 15 min.- daje to pół godziny sumarycznie i to jest ok. A jak miałam godzinę to wyglądało tak, że zjadłam obiad i pałętałyśmy sie po parkingu i okolicznych miejscach z nadmiaru czasu, bo do domu miałam godzinę drogi. Akurat wtedy jeszcze żyłam życiem firmy, więc się poplotkowało, obaliło shaka w Mcdonaldzie, poobgadywało ludzi, niektóry z fitnessu korzystali, bo był obok.

W którymś komentarzu Autorka napisała, że Ojciec pracuje od 12.00 i to jest nie do ruszenia, ogarnia gotowanie i zakupy.

Dzięki Cancri, chciałam właśnie usłyszeć jak to wyglada ze strony osoby, która pracuje w podobnym schemacie - a jestem pewna, ze jest sporo takich mam :) dajesz radę jeszcze ogarniac zajęcia dodatkowe, siłownie itp? Podziwiam, ja chyba nie jestem tak energiczna. O idealnym porządku przy dwójce małych dzieci nawet nie marzę ;)