Temat: rozterki patnerskie//On;*

ahahha dobre! ja mam 200km do mojego, widzimy sie raz na miesiąc, może 2 , czasem było gorzej nawet i jakoś przeżyliśmy, kochamy się i mu ufam, gadamy przez telefon jak za sobą zatęsknimy i tyle. Jak kochasz to wytrzymasz, jak nie to znajdzie sie inny.

Dziewczyny szkoda pisania, to dziewczyna która dopiero poznaję znaczenie tego słowa " kocham ", bo za parę lat będzie wiedziała, że 150 kilosów to nie jest przeszkoda . ;)
Ciesz się z wieku, bo czekają Cię lata w szkole sredniej, wykorzystaj je dobrze i baw się -wtedy możesz poznać, że tak powiem "kupę" dobrego mięcha !!

a ja mam 600km i nie narzekam, no może czasami. Ale dajemy rade. odległość to najmniejszy problem, a 150 km to już w ogóle

co wy za głupoty gadacie z dojrzałymi 15 latkami... Pouczcie sie troche o biologi chocby.. U nastolatków zachodzą przerózne zmiany w mózgu który sie ntensywnie rozwija ale nie ejst w pełni rozwiniety (np kora przedczołowa..). Nie są więc dojrzali, nie mysla jak osoby dorosłe..

Ale co do tematu: 150 km to nie jest aż tak dużo. Są pociągi np. Jesli wam na sobie zalezy to naprawdę wsyztsko sie ułozy jakos. A jak nie to naprawdę znajdziesz jescze innego porządnego chłopaka..