Temat: Ojciec i wigilia

Cześć, potrzebuje się wygadać i poradzić anonimowo na forum internetowym. Trochę długie ale i tak napisałam wszystko w skrócie.

Mam problem/dylemat z ojcem i Świętami Bożego Narodzenia, a konkretnie z zaproszeniem do na wigilię. Tak wiem, że ten świąteczny czas to czas wybaczania i tak dalej, ale to nie jest takie proste.
Otóż tegoroczną wigilię chcemy spędzić razem z mężem u nas, jesteśmy młodym małżeństwem, obecnie oczekujemy na dziecko. Na tą wigilię zaprosiłam mamę, moja mama mieszka razem z ojcem, ale od wielu wielu lat nie ma u nich pożycia małżeńskiego - każde z nich ma swój pokój, nie rozmawiają ze sobą, a jeśli tak to tylko się kłócą (tak było zawsze, całe moje dzieciństwo takie było), namawiam mamę na rozwód, ale jeszcze nie zdecydowała się bo martwi się potem jak będzie z mieszkaniem. Mój ojciec jest bardzo specyficzny  - cały czas ma mnie i całą rodzinę w czterech literach, tylko interesował się mną jak chodziłam do podstawówki, później już miał wszystko gdzieś. Mama zawsze ze swojej wypłaty kupowała mi i bratu książki do szkoły, ubrania, jedzenie dla nas (ojciec kupował tylko dla siebie, tylko raz na ruski rok dał z łaską 50 zł i myślał, że go będziemy po rękach całować). Lubił się awanturować, co weekend imprezy, chodził na dyskoteki, wracał pijany nad ranem. Święta czasami spędzaliśmy razem, ale nienawidziłam tych wigilii - to było tylko zjedzenie kolacji w ciszy i bez rozmów. Gdy dorastałam czasami wyzywał mnie od suk i szmat, ale nigdy na mnie ręki nie podniósł, na mamę tak - awantury, przyjazdy policji... Gdy robiłam małe rodzinne przyjęcie z okazji 18-nastki poszedł sobie pić z kolegami. Wstyd mi było gdy przyjechała rodzina i wszyscy sie pytali gdzie ojciec. W domu nigdy o nic nie dbał i nie dba do teraz - gdy coś się psuje nigdy tego nie naprawia, w jego pokoju jest syf, a on wszystko ma gdzieś. Pieniądze przepija albo wydaje na głupoty. Gdy się wyprowadziłam kilka lat temu coraz częściej się awanturuje, mamę wyzywa, każe wyp...... z domu, ostatnio nawet jej fasole wywalił z kuchni, pije już codziennie. Gdy miałam ślub i wesele to też niczym się nie przejął, nie pomógł ani finansowo(czego nawet od niego nie oczekiwałam) ani w organizacji, przewozie tego wszystkiego. Tylko przyszedł i się najadł i napił. Mieszkanie malowałam z mamą a on leżał na kanapie, albo wynosiłam stare meble to też leżał.  Bratem też się nie interesuje, jego córka nawet nie mówi na niego dziadek tylko -tata taty. 

Mój mąż wie jaka jest sytuacja, jak wyglądało moje dzieciństwo, dlatego te święta chcemy spędzić w naszym mieszkaniu, mamę zaprosiliśmy bo nie chcę żeby była sama. A ojciec, hmm. I tu już nie wiem, Z jednej strony on przez większość mojego życia ma mnie gdzieś a z drugiej strony, to są święta, czas przebaczania. Ale jak przebaczyć skoro wiem, że i tak się nic nie zmieni. Co byście zrobiły na moim miejscu?