Pamiętnik odchudzania użytkownika:
Babok.Kukurydz!anka

Waga leci w górę jak głupia. Na rowerach nie przytyłam, ale od tego czasu mam mix kuchni męża, Boże jk on świetnie gotuje, i słodyczy jedzonych do maratonów filmów i seriali.

Ruch też jest ale nie tak dużo. Odbija się to na kondycji brzucha i wadze. Wczoraj były kajaki i trzecie w tym tygodniu lody. 

Strach się bać co by było, gdyby przyjaciółką została w Holandii 3 tygodnie. Dziś już się zaczynam pilnować. 

Zaliczyliśmy dni folkloru w Schagen. Co czwartek odbywa się jakaś tematyka. Wczoraj były stroje. 

Mialam wczoraj biegać. Zamiast tego cały dzień oglądałam filmy i seriale z przyjaciółką. Padało. Nawet nie przesadziłam roślin. A mam takie ładne kolorowe doniczki przygotowane. Wszystko moklo w ogrodzie. 

Kupiłam sobie alstromerie w doniczce. Wygląda okropnie, bo jest stara I przerośnięta. Jednak kto wie, jak zadbać o nią, wie, że to duży potencjał. Dziś ją potne i dam przyjaciółce do Polski. Jutro wraca. 

Dziś jeszcze kajaki. 

Dzięki za komentarze pod postem wczorajszym.. Nie -planuję w tym roku więcej takich wyczynów i zostało mi czekanie na kolejny urlop. Ale najpierw niech jeden się skończy ;)

Zaczynam znów biegać, ale nogi jeszcze nie wróciły do siebie po pedałowaniu. Ponadto upały i duszne powietrze obecnie mamy, Nic nie ułatwia. Ale nic to - damy radę.

Zrobiłam skan ciała i wyszło, że w pasie jest mnie mniej. 

Dziś chcę wykopać resztę tulipanów, ma być 34 stopnie Celsjusza, więc muszę się szybko ogarnąć. Mam już bikini i lecę zaraz do ogrodu. W domu pachnie liliami, bo jedna z kwitnących w ogrodzie pachnie.

W 7 dni objechałyśmy jezioro Ijsselmeer [dawne Morze Południowe] na rowerach. Zapakowane byłyśmy do granic możliwości. Rowery elektryczne są bardzo ciężkie same w sobie [30kg] i do tego pełne sakwy, plecaki, zapasy wody oraz śpiwory.

Pierwszego dnia jechałyśmy dwuetapowo - zapora Afsluitdijk jest obecnie w remoncie - już dwa lata - i ścieżka rowerowa jest nieprzejezdna. Jest podstawiony autobus, w który można spakować rowery i oszczędzić sobie trochę czasu wioząc samemu rowery. 32km dalej droga była już przejezdna.

Po drugiej stronie zapory byłyśmy już w jakby innej Holandii. Dominował język fryzyjski na tabliczkach i na ulicy. Podwójne znaki drogowe, witające gości, tablice informacyjne. W języku holenderskim i fryzyjskim. Zupełnie też inna zabudowa i drogi. 

Drugiego dnia ruszyłyśmy dalej przez Fryzję.

Trzeci dzień prowadził już przez trzy prowincje - z Fryzji przez Overijssel do Flevoland.Trasa wygląda na trochę błądzenie, ale jechałyśmy zdefiniowaną trasą, która jest bardzo widowiskowa i gdyby skracać drogę to nie wjechały byśmy ani do ładnych wiosek i miasteczek, ani nie widziały rezerwatów przyrody, jedynych w okolicy bunkrów, domów, które były samotnymi wyspami, a po osuszeniu morza są stałym lądem itp...

Poniżej wizualizacja, że dany dom i jego kamienne wzniesienie były kiedyś otoczone wodą - szkoda, że nie przebija ten dom przez ten rysunek na szkle.

Odwiedziłyśmy - już spacerem - miasteczko Urk, które kiedyś było wyspą. Zrobiłam zdjęcie dla moich kolegów, ponieważ żartem wewnętrznym Holandii jest, że Urk to straszne miejsce i lepiej go unikać. Zaściankowe, religijne, nieprzyjazne ludziom z zewnątrz. Mi się podobało - głownie za sprawą kolacji z 4 świeżych ryb, które tam udało nam się dostać w restauracji. 

Czwartego dnia wzięłyśmy prom by dotrzeć do naszego kolejnego noclegu - znajdował się on w bliskim sąsiedztwie parku rozrywki Walibi World. Tu miałyśmy trochę gorsze warunki do spania - prysznic był campingowy w namiocie, toaleta w stodole,, przez którą trzeba było się najpierw przedostać labiryntem drzwi.

Piątego dnia wzięłyśmy 3 promy - najpierw by wrócić z polderu flevoland na stały ląd - polder ten został sztucznie utworzony na dnie morza 60 lat temu. Tam gdzie kiedyś była woda - Holendrzy zbudowali sobie całe województwo - drogi, miasteczka, szkoły, miejsca pracy - duże połacie pól uprawnych.

Nasze trzy promy to były 2 kursujące regularnie promy wożące turystów i mieszkańców oraz jeden prom turystyczny - który trzeba było samemu umieć obsłużyć. Te lubię najbardziej.

Szóstego dnia musnęłyśmy Amsterdam. Na szczęście obyło się bez wjeżdżania do miasta. Jedynie obwodnice rowerowe ponad autostradami.

Zatrzymałyśmy się na noc w pięknie położonym farmhousie u dwóch bardzo miłych facetów. Stamtąd już nie planowałyśmy zwiedzania i siódmy dzień był możliwie najkrótszą drogą do domu. Po drodze wstąpiłyśmy do Hoorn na mały spacer i do sadu z czereśniami po świeże owoce i kawałek placka z wiśniami. 

Łącznie wyszło nam 480 km w tydzień. Jestem z nas mega zadowolona. Przeżyłyśmy, było fajnie i jeszcze fajniej było wrócić do domu!

Polecam taką rozrywkę każdemu. Jadłam milion kalorii dziennie i wróciłam do domu lżejsza odrobinkę ;)

Siódmy dzień wyprawy rowerowej. W domu. Z 3kg czereśni kupionymi po drodze. Czarne I słodkie. Jak lubię.

Ukochany zrobił carpaccio z buraka i polędwicę wieprzową z pieczonymi ziemniakami. 

Obejrzeliśmy trochę filmów i seriali. Czas spać. Jutro wpadają znajomi. 

Za nami ponad 400km. Do domu około 50km.

To już 6 dni w podróży rowerem wokół IJsselmeer. Jest dobrze. 

Jutro ostatni dzień. Ostatnie kilometry. 

Vitalja wciąż wywala komunikat, o braku dostępu do serwera, więc nie będę ryzykować z milionem grafik, żeby się to straciło. Zostawiam więc ttlko podsumowanie.

Więcej szcsefkw u mnie na blogu. Zdjęcia, dużo zdjęć. Wpis z dnia 3 pojawi się jutro. Dziś dzień drugi. 

https://kolekcjonermarzen.wordpress.com/

Drugiego dnia nie było etapów. Autobusu zastępczego. Ale i tak wyszło prawie 60km. To jeden z krótszych odcinków. 

Pierwszą noc spędziłyśmy w sypialni a la VW bus. W środku łóżko, dwa stołki i blat barowy. Zmieściliśmy wewnątrz cały nasz sobutek. Śpiwory się przydały. 

Zjadłyśmy rano śniadanie na campingu. Była kawiarenka wewnątrz domu jak i ogrodzie przylegającym. Jako, że poranek był mokry to wybraliśmy jedno z po jeszcze wewnątrz. Zjadłam naprawdę duże i pyszne śniadanie. 

Dalej ruszyłyśmy na południe. Szlak nakreślam sobie co rano, aby uzgodnić z Google co jest ciekawego do zobaczenia. Tym razem była to fontanna w kształcie ryby, czerwony klif, punkty obserwacyjne ptaków i bardzo urocze miejscowości Fryzji. 

Po drodze wjechałyśmy też na farmę mleczna, gdzie można usiąść w ogródku i zjeść domowe lody z sezonowymi owocami. Wybrałyśmy wiśniowe sernikowe. Przy okazji krowy wracały na dokarmianie do obory. 

Kupiłyśmy do posmakowania dwa soki. Też robione w domu. Jeden z melisy z cytryną a drugi z werbeny z cytryną. 

Domek, który wynajęłyśmy znajduje się na tyłach farmy. Obserwowałyśmy do późnego wieczoru, jak rolnik, chyba Bart który wpadł dać nam porzeczki, zbiera siano. Poszłyśmy spać przed 22, a Bart dalej pracował. Mamy łazienkę, więc wreszcie można było się umyć. Na campingu były prysznice, ale uznałam że wolę poczekać. Mamy dwie sypialnie więc spałyśmy w osobnych łóżkach. Uroki oszczędnego wyjazdu. 

Na śniadanie melon I kanapka z serkiem plus soki do smakowania. Wczorajszy jogurt pitny limonkowy bardzo nam smakował. 

No to dojechałyśmy na pierwszy nocleg. Spało się dobrze, bo impreza lokalnego clubu kitesurfowego skończyła się o 22. Nie przywykłam by holendrzy kończyli tak wcześnie. Wokół nas sami nkwmoeecxy turyści. Żadnych Polaków. Też nowość. 

730 kcal deficytu. 58 km. Rowerem. Przez afsluitdijk był podstawiony autobus. Ścieżka rowerowa nadal w remoncie. 

Udało się - ukończzyłam plan treningowy na 5k. Ostatni bieg był trochę mylący, bo myślałam, że trening zatrzzyma się po 5k, a tymczasem ustawiony był na 45 minut - bez względu na dystans. Jedyny mankament tego treningu, bo nie było o tym informacji wcześniej i pod koniec byłam zdezorientowana, zmęczona i nie miałam siły cisnąć dalej. Zatrzymałam zegarek po 5,5 km. 

Myślałam, że będę w stanie biec jednostajnie, ale wciąż biegłam za szybko, bo miałam wyjątkowo muzykę na uszach i mnie ciągnęło ponad siły do przodu. Zmieniłam więc na podcast i biegłam na wyczucie - czasem zwalniałam a czasem przechodziłam do marszu. Niby 22 stopnie, ale tak gorąco było, jak nie było żadnego wiatru, że momentalnie się przegrzałam. 

Zrobiłam 1km rozgrzewki, potem do domu dobiegłam interwałami jeszcze milę.

Jutro jadę do Amsterdamu odebrać przyjaciółkę. idziemy z mężem na ramen i do domu Anne Frank. ponoć wizyta ni jest tak dołująca jak wizyta w Oświęcimiu. Mam nadzieję, bo Oświęcim nadal doprowadza mnie do łez.