Temat: nie daję już rady.

cześć.
PROSZĘ O RADĘ.
ale po kolei.
muszę się tutaj wypłakać.
jestem gruba.
i mimo, że inni z takim stosunkiem wagi do wzrostu są w miarę.. szczupli, to ja jestem najzwyczajniej w świecie gruba.
niby moje nogi są całkiem, całkiem, ale co z tego, skoro ponad pasem wyglądam jak wielka spasiona świnia.
ja już nie wiem, próbuję się odchudzać i mi nie wychodzi.
przeklinam siebie w myślach, dzisiaj mnie tak na smutki wzięło.
od rana patrzę w lustro i płaczę.
płaczę, szlocham, wyję, i co tylko.
jestem grubą, wielką, brzydką, spasioną świnią, i to nie jest użalanie się, bo nie tylko ja tak uważam, inni tez mi to mówią.
jest mi strasznie przykro przez to. nienawidzę jak ktoś mówi coś o mojej nadwadze czy też brzydkim wyglądzie.
ale takie złośliwe uwagi słyszę codziennie..
we wrześniu zaczynam nowy etap mojego życia, zmieniam otoczenie, itp itd.
muszę do września schudnąć. 20 kg.
czyli będę musiała przejść na głodówkę.
dziewczyny, nie wyzywajcie mnie. sama siebie zaklinam w myślach za ten pomysł, ale nie chcę znowu być tą grubą świnią.
MUSZĘ schudnąć.
głodówka jak głodówka, nie więcej niż 1000 kcal, chociaż mniej też by mogło być.
ale, co po niej?
zwiększać co miesiąc ilość kcal o 100?
w czasie głodówki często ćwiczyć i balsamować ciało, żeby skóra nie wisiała? brać witaminy żeby nie wykończyć organizmu?
chciałabym w miarę 'zdrową' głodówkę.
jeszcze jedno: jeśli jakaś dziewczyna ma mnie opierdzielić, niech lepiej wcale się nie odzywa.

wiem, wiem, strasznie pesymistyczny post, ale proszę, weźcie go na poważnie, zdaję sobie sprawę że powyżej napisane są głupoty. sama z siebie się w duchu śmieję, jednak łzy mi ciekną po policzkach. grubych policzkach.

a co do zdrowego chudnięcia do grudnia: nie ma szans, wiem, że i tak nie wytrwam. głodówka to chyba jedyne wyjście.