Temat: jak wy się utrzymujecie na diecie?

Silna motywacja !!!

Zgadzam się całkowicie z tienną. Nie należy radykalnie zmieniać diety. Musisz zacząć małymi kroczkami. To jest podstawa.Osobiście spodobał mi  się chłopak. Wyobraziłam nas sobie razem i BUM. Marzenie prysło. Przy nim wyglądam jak wieloryb. Nie mówię, że masz to robić dla kogoś , ale postaw sobie pytanie: Po co ja to robię? Ja ma tak czasami, że zjem całą czekoladą, mmmensy i normalnie po za tym 5 posiłków. Nikomu o ty nie mówię, bo po co. Każdemu zdarzają się chwile słabości. I to prawda, że jak już zaczniesz to masz coraz więcej sił żeby dotrwać do końca. życzę powodzenia ;p

zakladaj male cele, cwicz koniecznie!!!
Po prostu trzeba sie zawziac - nie ma "letko"

ja się przeraziłam jak zobaczyłam zwis tłuszczu pod łopatką... Ogólnie żyłam sobie jako grubaska, ale ten widok mnie przeraził i powiedziałam DOŚĆ. DO tej pory moje odchudzanie kończyło się kolejnymi kg ale na plusie :P

Trzeba znaleźć w sobie te samozaparcie :)

 

Życzę powodzenia.

Moją motywacją zawsze jest wyobrażanie sobie siebie w krótkiej spódniczce i z mega ładnymi, szczupłymi nogami! :) To jest taka moja mini-wizualizacja siebie, motywacja długofalowa. A krótkofalowa jest taka, ze po prostu patrzę w dół (na swój brzuch), patrzę się na tą okropną wagę, myślę, jakie to wszystko jest niezdrowe, piszę sobie o tym w pamiętniku i to wszystko jakoś do mnie skutecznie dociera!

Powoli zmień swoje nawyki.. Spróbuj zrobić dietetyczną tortillę:) a jeśli chodzi o czekoladę to kostka w nagrodę za udany tydzień.. A gdy stwierdzisz, że panujesz już nad wszystkimi, możesz spróbuj z nich zrezygnować:)

Ja też sobie mówiłam od jutra, od jutra.. Ale w końcu mama powiedziała mi, że powinnam sobie wszytsko zapisywać.
Więc założyłam zeszyt i wpisuje tam co jadłam, oraz jakie ćwiczenia wykonałam, przez ile minut, ile powtórzeń.. I zapisuje czy zjadłam słodycze czy nie. I podzieliłam to sobie na takie tabelki.. I stwierdziłam, że ładnie wygląda jak jest same zrobione i przestałam jeść słodycze, bo taka czerwona krecha psuje cały efekt. I tak trwam już od stycznia. Jest mi łatwiej, bo wiem ile jem, ile ćwicze. Co tydzień się ważę i mierzę i widzę jaki jest spadek. I na barku gdzie trzymam wszytskie słodycze nakleiłam grubą babe i dorobiłam jej moją twarz i pod tym napis "NIE CHCESZ TAK WYGLĄDAĆ". I tak jakoś do słodyczy mnie wogóle nie ciągnie.. A jeśli mam ochote albo pije wode, ewentualnie sok lub żuje gumę. I mi to wszystko mega pomogło. ;)
I mam nadzieję, że ja pomogłam Tobie. ;)

Dla siebie i dla zdrowia :))) To super motywacja.

zastanów się dlaczego chcesz schudnąć, co Ci to da, jak się będziesz czuć gdy osiągniesz cel i gdy  niestety Ci się nie uda. napisz co Ci może przeszkadzać w diecie i jak możesz to ''zwalczyć'' ,zastąpić..  Jaki masz cel , do kiedy i w jaki sposób chcesz go zrealizować...
Ja tak zrobiłam, w spadkach formy czytam zapiski, dodają mi siły. Ogólnie też notuję zjedzone potrawy, mi to pomaga. Może również Tobie się przyda;)
Powodzenia;)

PS Uwierz ,że dasz radę, wyobraź sobie siebie po przemianie

Najważniejsza jest wewnętrzna motywacja. To Ty musisz wiedzieć dlaczego chcesz schudnąć, nie szukaj powodu u innych.

Ja podobny problem, jak przy okazji diety, przerabiałam z paleniem fajek. Ciągłe gadanie o tym, że "rzucam od 1-go" jest bez sensu, traci się tylko szacunek do siebie i zapał zamienia w 100% słomy. Bo zawsze będzie jakieś inne "jutro" albo kolejny poniedziałek. Po prostu trzeba dokonać zmiany, a nie ciągle się do niej przymierzać.
Najważniejsze - podobnie jak przy rzucaniu palenia, tak przy diecie - nie wolno myśleć, że to jakieś wielkie wyrzeczenie, cierpienie, odmawianie sobie czegoś, co się lubi itp. Trzeba sobie uświadomić, że te nasze grzechy - czy to żywieniowe, czy np. fajki, nie rozwiązują żadnych problemów, a tylko je tworzą. I nie myśleć, że "rzucam i walczę", tylko "nie palę i już". Oraz nie: "jestem na diecie, aby schudnąć (ileś tam) kilogramów", tylko: "dbam o siebie, o swoje zdrowie, bo na to zasługuję. I bardzo mi się podoba fakt, że tak już będzie ZAWSZE, że zmieniam swoje życie na lepsze" , a nie "na końcu tej okrutnej drogi czeka mnie nagroda - mega pizza i 3 kg czekoladek". Aby dieta miała sens, trzeba przygotować się na zmianę stylu życia, a nie tylko chwilowe odstawienie pewnych produktów.

A żeby na co dzień żyć z dietą w zgodzie - najlepiej pozwolić sobie na kontrolowane (zaplanowane) drobne odstępstwa od czasu do czasu. Nie szarpać się, nie siłować, nie cierpieć, lecz znajdować w tym jakąś radość.

Paliłam 13 lat, nie palę od dwóch. I tak już zostanie, hej! :)