Temat: Dieta WO dr. Ewy Dąbrowskiej

Chyba z sentymentu sprzed lat zaglądam czasami na ten wątek ale Barbarosska tu muszę zareagować. Ten plan nie jest najmądrzejszy, długi post jest czasem powstawania dużych deficytów w każdym aspekcie funkcjonowania organizmu i po nim natychmiast powinno się je zacząć mądrym, zdrowym ale kalorycznym jedzeniem uzupełniać. A taki pomysł jak powyżej jest tylko gwoździem który możesz wbić w swój metabolizm. Na poście metabolizm zwalnia, jeżeli po nim będziesz jechała dalej na warzywach coś tam innego tylko dojadając to doprowadzisz do tego, że organizm ustali sobie metabolizm na 1000-1200 kcal a na 1500 będziesz mogła już tyć a chyba nie o to chodzi? Post powinien być wstępem do zdrowego, wartościowego i zbilansowanego odżywiania przez resztę życia (a nie żadnych deficytów, głodzenia się, diet eliminacyjnych itp.) i na takim jeżeli będziesz miała jeszcze co gubić to zgubisz. A że już wolniej niż na poście cóż z tego.. Czasami mniej znaczy więcej.

przymusowa to co radzisz jak twoim zdaniem  najlepiej wychodzić z postu? Ja myślałam żeby na przykład  w pierwszym tygodniu  dodać owoce takie jak winogrona banany gruszki itp, fasolkę szparagową i orzechy i jajko A w kolejnych np pieczywo masło i razowy makaron. Podpowiedź jak to najlepiej  zrobić żeby sobie tego metabolizmu  nie zatezymac

Odnośnie żadnego wychodzenia nic nie poradzę, bo ja zgodnie z pierwotnymi zaleceniami dr Dąbrowskiej po prostu zaczęłam z dnia na dzień jeść zdrowiej ale normalnie i to produkty o bardzo wysokiej kaloryczności. Zdrowe odżywianie również zgodnie z jej zaleceniami oparte (oprócz warzyw i owoców) na węglach złożonych (zresztą jak się okazało współgrające również z nową piramidą żywieniową). Na poście byłam 4 tygodnie (i w dalszym ciągu twierdzę, że o tydzień za długo biorąc pod uwagę moją trafioną tarczycę i ukł. hormonalny) i od 3 lat do niego nie wróciłam i na chwilę obecną wracać (może poza sporadycznymi jednodniówkami) nie zamierzam. Nie widzę ani takiej potrzeby ani tym bardziej chęci bo zrównoważony sposób odżywiania odpowiada mi o wiele bardziej (nie wspominając o przyjemności płynącej z jedzenia). Przy takim wyjściu musi na początku wskoczyć 2-3 kg więcej i wg mnie jest to zupełnie normalne i prawidłowe (przynajmniej kilo jelita, kilo czy dwa zatrzymanie wody przez węgle) ale po 2-3 tygodniach waga znowu zaczęła spadać. Bardziej bym się martwiła gdyby organizm rozpędem chudł dalej bez chwilowej zwyżki, bo to oznacza duży deficyt kaloryczny a co za tym idzie dalsze spowalnianie metabolizmu i pogłębianie niedoboru niezbędnych dla organizmu składników, który nie ma się co oszukiwać w poście powstaje. Po dziś dzień żadną miarą nie są dla mnie kalorie (na co dzień jem zapewne w przedziale 2,5 -3,5 tys. kcal) a ważny jest jedynie skład produktów i ich wartość biologiczna. I na takim żywieniu waga po poście jeszcze przez kilka miesięcy spadała przy czym sama się zatrzymała i tak trwa do dzisiaj pomimo moich okresów całkowitej rozpusty. Od trzech lat max. wahania wagi w zależności od okresu w roku (czy to imprezy czy rozpusta świąteczna) to 4 kg. Mój podstawowy przedział wagowy po zakończeniu procesu chudnięcia to tak 55-58 kg. 

Przymusowa, reasumując (też w oparciu o pasek), wazylas 106 kg, później zastosowałam post, a po poście jadłaś kaloryczne zdrowe jedzenie i waga spadła jeszcze do 55-58 kg? Rozumiem, że do wagi 106 kg doprowadziło Cię niezdrowe jedzenie/ mało ruchu? 

Przepraszam, że tak dopytuję. Chcę po prostu skorzystać z Twoich rad.

Przymusowa, mogłabyś jeszcze odpowiedzieć na 2 nurtujące mnie pytania:

1. Co znaczy zdrowe kaloryczne jedzenie? Podaj przykłady tego co jesz.

2. Jak wygląda skóra po takiej dużej utracie wagi? Co robiłeś, aby wyglądała ona dobrze?

Dziewczyny, wszystko jest tu gdzieś w wątku w postach i nie ma sensu tego powtarzać, można je przejrzeć. Co do sposobu odżywiania podstawą u mnie jest chleb (tak, jestem wybitnie chlebowa) ale prawdziwy bez żadnych syfów, dodatków, wypełniaczy, glukozy czy słodu. Nie jadam płatków, chrupkiego pieczywa etc. tym się nie najadam w ogóle chlebem natomiast zawsze. O tym, że jem naprawdę dużo świadczy chociażby fakt, że moja waga poranna od wieczornej nie różni się o kilo a jest to zwykle 3 kg (ale mam wielką tendencję do zatrzymywania wody) które rano po prostu znikają. Odnośnie jedzenia u mnie schemat dnia wygląda trochę inaczej bo od zawsze nie lubię i nie są mi potrzebne śniadania (zresztą to też jest na szczęście zgodne ze wskazówkami dr Dąbrowskiej odnośnie zdrowego odżywiania).

Moim śniadaniem w domu jest kawa z mlekiem i z godzinę później lub przed wyjściem do pracy jakiś sok lub owoc. W pracy ok 12 jem drugie śniadanie i to ono jest bardzo obfite. Obiad zależnie gdzie go jem (czy z rodziną czy w pracy bywa różny) ale również treściwy a kolację całą rodziną jadamy późno w zależności od tego kiedy się razem zejdziemy w domu (czasem jest to 19 czasem 20) i o zgrozo dla większości jest u mnie również węglowodanowo/tłuszczowa. Między głównymi posiłkami jako pogryzki mam warzywa, owoce, domowe batoniki itp. Przy sytych posiłkach w ogóle nie czuję ochoty na słodycze, chęci podjadania, to zniknęło całkowicie. Gdybym miała tak ogólnie napisać, to bym obstawiała, że 3 główne posiłki mają w okolicach 800 kcal i tu już mamy 2400 a kolejne 500 czy 1000 w zależności od dnia są to orzechy, warzywa i owoce. W diecie podstawą (oprócz warzyw i owoców bo tego cała rodzina je bardzo dużo) jest chleb, ryby, tłuste sery i twarogi (owcze, śmietankowe) orzechy, olej lniany, trochę kasz i strączków.

przymusowa  dzięki za cenne wskazówki. Ja jeszcze nie wiem ile wytrwam na WO planuje jeszcze co najmniej  do poniedziałku  będą 3 tyg. Chciałabym więcej ale nie ma to sensu bo ja praktycznie się już glodze nie mam ochoty już ani na jabłka ani na ogórki ani pomidory więc jem na siłę  żeby tylko coś do tego żołądka wpadło. Chciałabym aby po diecie nie rezygnować z przypraw które moje podniebienie uwielbia bo to też takie trochę depresyjne będzie ja jestem maniaczka włoskiej kuchni. Ale mam nadzieję że WO pomoże mi zmienić nawyk zbyt dużych posiłków i uzależnienia od słodyczy. Mam też zamiar robić sobie jakieś 2 razy w miesiącu jakiś chill Day i zjeść nawet kawałek ciasta. Zobaczymy muszę jakoś to dobrze zorganizować żeby nie uzyskać wielkiego powrotu wagi. 

mysle tez o IF bo nie Mam problemu z niejedzeniem przez więcej niż 10 godzin ale okno żywieniowe musiałoby trwać chyba tylko 5 godzin  ahhh Walcze

Ja dziś na półmetku, czyli 21 dzień i mam kryzys wynikający ze... znudzenia jedzeniem. Mam powoli dość samych warzyw. Marzę o sałatce z tofu z dressingiem z tahini, pieczonych ziemniakach, makaronie z pesto, curry z soczewicą na mleku kokosowym, waflu z masłem orzechowym...