Temat: Odżywianie i nadwaga u dzieci - do matek.

Liandra napisał(a):

Fakt, ja robiąc w galerii zakupy widzę w pasażu z knajpami mnóstwo bardzo grubych dzieci-wszystko w fastfoodach siedzi, na gofrach z lodami itp. Rozmawialiśmy o tym z mężem że jest strasznie dużo dzieci otyłych,z roku na rok coraz więcej-  półki uginają się od syfu z cukrem i od dziecka mamusie pasą swoje pociechy tymi jogurcikami, batonikami "pełnymi mleka" i innymi deserkami z reklam, w których jest głównie cukier,ile razy tu czytałam ze ktoś dotąd z warzyw to widział np.głównie pomidora a w ogóle nie lubi(no bo nie słodkie....)  Strasznie biedne będą te dzieciaki- zreszta- już są, bo przecież takie portale jak tu są zalane nastolatkami w zaburzeniami odżywiania (o których dowiedziałam się, że istnieją dopiero jako dorosły człowiek) Często zero ruchu, bo te dzieciaki nie bawią się na dworze,nie grają w ruchowe gry,jakiś rower, rolki- tylko już 2-3latki dostają w łapkę smartfona mamusi i święty spokój bo gapi się toto jak zombie w ekranik z odleglosci 10cm niszcząc sobie wzrok i zajmować się nim nie trzeba. (obserwowałam takiego 2,5letniego zombiaka na wigiii-dla mnie masakra-zwł że rysować nie umie, klocków układać-nie za bardzo, do obcych wycofane,czytać nie umie ale wie gdzie kliknąć krzyżyk żeby zamknąć reklamę.... 3 takie małe mam w rodzinie). Żywieniowo natomiast u nich jest lepiej-bo jedni są antyMacowi +mamusia regularnie się głodzi to i dzieci nie napycha słodkim(starsze dziewczyny wręcz muszą sobie wywalczyć u ojca jakiegoś sporadycznego burgera jako nagrodę), u drugich można powiedzieć średnia krajowa ale że na wsi mieszkają to fastfoodów brak i jedzenie zdrowsze, trzeci-tu ojciec celiakia, mama jest z regularną anoreksją, więc pulchnych dzieciaków tu nie ma.. Swojego rodzinnego domu nie mam co porównywać- to już jest z obecnymi czasami taka totalna przepaść co do sposobu gotowania i rodzajów potraw-nikt nie był gruby-wtedy to była naprawdę rzadkość(np. w podstawówce 2 dzieci z mojego rocznika na 5- 30osobowych klas.....) (edit- tak- to były właśnie te polskie tradycyjne potrawy- zupy, kluski, kopytka, pierogi, mielone,schabowe,kurczak,sałatki... tylko że słodycze to były sporadycznie cukierek czy lizak-nawet nie raz w tygodniu-a coś większego na święta.... a nie dzień w dzień kupowanie sobie w szkole słodyczy bo dzieciak dostaje na nie kasę)

primumnocere napisał(a):

Liandra napisał(a):

Fakt, ja robiąc w galerii zakupy widzę w pasażu z knajpami mnóstwo bardzo grubych dzieci-wszystko w fastfoodach siedzi, na gofrach z lodami itp. Rozmawialiśmy o tym z mężem że jest strasznie dużo dzieci otyłych,z roku na rok coraz więcej-  półki uginają się od syfu z cukrem i od dziecka mamusie pasą swoje pociechy tymi jogurcikami, batonikami "pełnymi mleka" i innymi deserkami z reklam, w których jest głównie cukier,ile razy tu czytałam ze ktoś dotąd z warzyw to widział np.głównie pomidora a w ogóle nie lubi(no bo nie słodkie....)  Strasznie biedne będą te dzieciaki- zreszta- już są, bo przecież takie portale jak tu są zalane nastolatkami w zaburzeniami odżywiania (o których dowiedziałam się, że istnieją dopiero jako dorosły człowiek) Często zero ruchu, bo te dzieciaki nie bawią się na dworze,nie grają w ruchowe gry,jakiś rower, rolki- tylko już 2-3latki dostają w łapkę smartfona mamusi i święty spokój bo gapi się toto jak zombie w ekranik z odleglosci 10cm niszcząc sobie wzrok i zajmować się nim nie trzeba. (obserwowałam takiego 2,5letniego zombiaka na wigiii-dla mnie masakra-zwł że rysować nie umie, klocków układać-nie za bardzo, do obcych wycofane,czytać nie umie ale wie gdzie kliknąć krzyżyk żeby zamknąć reklamę.... 3 takie małe mam w rodzinie). Żywieniowo natomiast u nich jest lepiej-bo jedni są antyMacowi +mamusia regularnie się głodzi to i dzieci nie napycha słodkim(starsze dziewczyny wręcz muszą sobie wywalczyć u ojca jakiegoś sporadycznego burgera jako nagrodę), u drugich można powiedzieć średnia krajowa ale że na wsi mieszkają to fastfoodów brak i jedzenie zdrowsze, trzeci-tu ojciec celiakia, mama jest z regularną anoreksją, więc pulchnych dzieciaków tu nie ma.. Swojego rodzinnego domu nie mam co porównywać- to już jest z obecnymi czasami taka totalna przepaść co do sposobu gotowania i rodzajów potraw-nikt nie był gruby-wtedy to była naprawdę rzadkość(np. w podstawówce 2 dzieci z mojego rocznika na 5- 30osobowych klas.....) (edit- tak- to były właśnie te polskie tradycyjne potrawy- zupy, kluski, kopytka, pierogi, mielone,schabowe,kurczak,sałatki... tylko że słodycze to były sporadycznie cukierek czy lizak-nawet nie raz w tygodniu-a coś większego na święta.... a nie dzień w dzień kupowanie sobie w szkole słodyczy bo dzieciak dostaje na nie kasę)

Pomijając temat, nie chciałabym spędzać z Tobą Świąt, skoro potem zostałabym "gruntownie" przeanalizowana ja i moja dieta oraz metody wychowawcze i rozwój moich dzieci w każdym aspekcie. Ciekawe, skąd wiesz, że kuzynki(?) się głodza, a ktoś ma regularną anoreksje. To byl temat świątecznych rozmów z rodziną?Łatwo jest oceniać, nie wychowując na codzień "cudzych" dzieci. Co do modelu zywienia, z pewnością nigdzie nie jest idealnie, inaczej na paskach bbyłyby same 50 i mniej. Moje dzieci otyle nie są, jedzą obiady domowe i w szkole/ przedszkolu. Slodycze sporadycznie, chociaż lubią.Głównie to zasługa genów (niestety nie moich)oraz dużej ruchliwości- stale biegają, jeżdżą na czymś w domu i poza. Sądzę, że żadna z matek, nawet otyla, nie chce dla swojego dziecka takiej drogi, ale czesto " otyłość" przekazywana jest z pokolenia na pokolenie, genetycznie lub jako wzorzec zywienia, rodzice " tuczeni" w dzieciństwie wiążą to z troską o dziecko, bezpieczeństwem psychicznym. Na pewno warto zachować umiar i zdrowy rozsądek przy wyborach, tego, co jemy, a juz skandaliczna jest dla mnie wypowiedź powyżej, oceniająca jednocześnie trzy (rozumiem, że spokrewnionez autorką) rodziny, jednocześnie ich styl bycia itp. 

Krummel napisał(a):

primumnocere napisał(a):

Liandra napisał(a):

Fakt, ja robiąc w galerii zakupy widzę w pasażu z knajpami mnóstwo bardzo grubych dzieci-wszystko w fastfoodach siedzi, na gofrach z lodami itp. Rozmawialiśmy o tym z mężem że jest strasznie dużo dzieci otyłych,z roku na rok coraz więcej-  półki uginają się od syfu z cukrem i od dziecka mamusie pasą swoje pociechy tymi jogurcikami, batonikami "pełnymi mleka" i innymi deserkami z reklam, w których jest głównie cukier,ile razy tu czytałam ze ktoś dotąd z warzyw to widział np.głównie pomidora a w ogóle nie lubi(no bo nie słodkie....)  Strasznie biedne będą te dzieciaki- zreszta- już są, bo przecież takie portale jak tu są zalane nastolatkami w zaburzeniami odżywiania (o których dowiedziałam się, że istnieją dopiero jako dorosły człowiek) Często zero ruchu, bo te dzieciaki nie bawią się na dworze,nie grają w ruchowe gry,jakiś rower, rolki- tylko już 2-3latki dostają w łapkę smartfona mamusi i święty spokój bo gapi się toto jak zombie w ekranik z odleglosci 10cm niszcząc sobie wzrok i zajmować się nim nie trzeba. (obserwowałam takiego 2,5letniego zombiaka na wigiii-dla mnie masakra-zwł że rysować nie umie, klocków układać-nie za bardzo, do obcych wycofane,czytać nie umie ale wie gdzie kliknąć krzyżyk żeby zamknąć reklamę.... 3 takie małe mam w rodzinie). Żywieniowo natomiast u nich jest lepiej-bo jedni są antyMacowi +mamusia regularnie się głodzi to i dzieci nie napycha słodkim(starsze dziewczyny wręcz muszą sobie wywalczyć u ojca jakiegoś sporadycznego burgera jako nagrodę), u drugich można powiedzieć średnia krajowa ale że na wsi mieszkają to fastfoodów brak i jedzenie zdrowsze, trzeci-tu ojciec celiakia, mama jest z regularną anoreksją, więc pulchnych dzieciaków tu nie ma.. Swojego rodzinnego domu nie mam co porównywać- to już jest z obecnymi czasami taka totalna przepaść co do sposobu gotowania i rodzajów potraw-nikt nie był gruby-wtedy to była naprawdę rzadkość(np. w podstawówce 2 dzieci z mojego rocznika na 5- 30osobowych klas.....) (edit- tak- to były właśnie te polskie tradycyjne potrawy- zupy, kluski, kopytka, pierogi, mielone,schabowe,kurczak,sałatki... tylko że słodycze to były sporadycznie cukierek czy lizak-nawet nie raz w tygodniu-a coś większego na święta.... a nie dzień w dzień kupowanie sobie w szkole słodyczy bo dzieciak dostaje na nie kasę)

Pomijając temat, nie chciałabym spędzać z Tobą Świąt, skoro potem zostałabym "gruntownie" przeanalizowana ja i moja dieta oraz metody wychowawcze i rozwój moich dzieci w każdym aspekcie. Ciekawe, skąd wiesz, że kuzynki(?) się głodza, a ktoś ma regularną anoreksje. To byl temat świątecznych rozmów z rodziną?Łatwo jest oceniać, nie wychowując na codzień "cudzych" dzieci. Co do modelu zywienia, z pewnością nigdzie nie jest idealnie, inaczej na paskach bbyłyby same 50 i mniej. Moje dzieci otyle nie są, jedzą obiady domowe i w szkole/ przedszkolu. Slodycze sporadycznie, chociaż lubią.Głównie to zasługa genów (niestety nie moich)oraz dużej ruchliwości- stale biegają, jeżdżą na czymś w domu i poza. Sądzę, że żadna z matek, nawet otyla, nie chce dla swojego dziecka takiej drogi, ale czesto " otyłość" przekazywana jest z pokolenia na pokolenie, genetycznie lub jako wzorzec zywienia, rodzice " tuczeni" w dzieciństwie wiążą to z troską o dziecko, bezpieczeństwem psychicznym. Na pewno warto zachować umiar i zdrowy rozsądek przy wyborach, tego, co jemy, a juz skandaliczna jest dla mnie wypowiedź powyżej, oceniająca jednocześnie trzy (rozumiem, że spokrewnionez autorką) rodziny, jednocześnie ich styl bycia itp. 

Z genami się nie zgodzę, ten mit już dawno został obalony. Można mieć szybszy lub wolniejszy metabolizm, ale jak się je za dużo do swojego zapotrzebowania to będzie się grubym i koniec. Ja się powtórzę już, któryś raz, że grubi rodzice mają przeważnie grube dzieci , ponieważ przekazują nowemu pokoleniu nawyki żywieniowe, które same doprowadziły ich do otyłości. Szczupły rodzic widząc, że pociecha zaczyna mocno tyć przeważnie szuka przyczyny tego stanu rzeczy, ponieważ dzieciak to nasza mała kopia i wypadałoby aby nas przypominało. Mama lub tata z nadwagą natomiast komentują wagę dziecka jako geny ("cała mama, cały tata"; "wszyscy w rodzinie mają nadwagę więc to geny"). Gówno prawda. Jedynie mozna w wieku dorosłym mieć pretensje do rodziców, że człowiek tyje szybciej niż osoby, które w wieku dziecięcym były szczupłe.

staram_sie napisał(a):

Krummel napisał(a):

primumnocere napisał(a):

Liandra napisał(a):

Fakt, ja robiąc w galerii zakupy widzę w pasażu z knajpami mnóstwo bardzo grubych dzieci-wszystko w fastfoodach siedzi, na gofrach z lodami itp. Rozmawialiśmy o tym z mężem że jest strasznie dużo dzieci otyłych,z roku na rok coraz więcej-  półki uginają się od syfu z cukrem i od dziecka mamusie pasą swoje pociechy tymi jogurcikami, batonikami "pełnymi mleka" i innymi deserkami z reklam, w których jest głównie cukier,ile razy tu czytałam ze ktoś dotąd z warzyw to widział np.głównie pomidora a w ogóle nie lubi(no bo nie słodkie....)  Strasznie biedne będą te dzieciaki- zreszta- już są, bo przecież takie portale jak tu są zalane nastolatkami w zaburzeniami odżywiania (o których dowiedziałam się, że istnieją dopiero jako dorosły człowiek) Często zero ruchu, bo te dzieciaki nie bawią się na dworze,nie grają w ruchowe gry,jakiś rower, rolki- tylko już 2-3latki dostają w łapkę smartfona mamusi i święty spokój bo gapi się toto jak zombie w ekranik z odleglosci 10cm niszcząc sobie wzrok i zajmować się nim nie trzeba. (obserwowałam takiego 2,5letniego zombiaka na wigiii-dla mnie masakra-zwł że rysować nie umie, klocków układać-nie za bardzo, do obcych wycofane,czytać nie umie ale wie gdzie kliknąć krzyżyk żeby zamknąć reklamę.... 3 takie małe mam w rodzinie). Żywieniowo natomiast u nich jest lepiej-bo jedni są antyMacowi +mamusia regularnie się głodzi to i dzieci nie napycha słodkim(starsze dziewczyny wręcz muszą sobie wywalczyć u ojca jakiegoś sporadycznego burgera jako nagrodę), u drugich można powiedzieć średnia krajowa ale że na wsi mieszkają to fastfoodów brak i jedzenie zdrowsze, trzeci-tu ojciec celiakia, mama jest z regularną anoreksją, więc pulchnych dzieciaków tu nie ma.. Swojego rodzinnego domu nie mam co porównywać- to już jest z obecnymi czasami taka totalna przepaść co do sposobu gotowania i rodzajów potraw-nikt nie był gruby-wtedy to była naprawdę rzadkość(np. w podstawówce 2 dzieci z mojego rocznika na 5- 30osobowych klas.....) (edit- tak- to były właśnie te polskie tradycyjne potrawy- zupy, kluski, kopytka, pierogi, mielone,schabowe,kurczak,sałatki... tylko że słodycze to były sporadycznie cukierek czy lizak-nawet nie raz w tygodniu-a coś większego na święta.... a nie dzień w dzień kupowanie sobie w szkole słodyczy bo dzieciak dostaje na nie kasę)

Pomijając temat, nie chciałabym spędzać z Tobą Świąt, skoro potem zostałabym "gruntownie" przeanalizowana ja i moja dieta oraz metody wychowawcze i rozwój moich dzieci w każdym aspekcie. Ciekawe, skąd wiesz, że kuzynki(?) się głodza, a ktoś ma regularną anoreksje. To byl temat świątecznych rozmów z rodziną?Łatwo jest oceniać, nie wychowując na codzień "cudzych" dzieci. Co do modelu zywienia, z pewnością nigdzie nie jest idealnie, inaczej na paskach bbyłyby same 50 i mniej. Moje dzieci otyle nie są, jedzą obiady domowe i w szkole/ przedszkolu. Slodycze sporadycznie, chociaż lubią.Głównie to zasługa genów (niestety nie moich)oraz dużej ruchliwości- stale biegają, jeżdżą na czymś w domu i poza. Sądzę, że żadna z matek, nawet otyla, nie chce dla swojego dziecka takiej drogi, ale czesto " otyłość" przekazywana jest z pokolenia na pokolenie, genetycznie lub jako wzorzec zywienia, rodzice " tuczeni" w dzieciństwie wiążą to z troską o dziecko, bezpieczeństwem psychicznym. Na pewno warto zachować umiar i zdrowy rozsądek przy wyborach, tego, co jemy, a juz skandaliczna jest dla mnie wypowiedź powyżej, oceniająca jednocześnie trzy (rozumiem, że spokrewnionez autorką) rodziny, jednocześnie ich styl bycia itp. 

Z genami się nie zgodzę, ten mit już dawno został obalony. Można mieć szybszy lub wolniejszy metabolizm, ale jak się je za dużo do swojego zapotrzebowania to będzie się grubym i koniec. Ja się powtórzę już, któryś raz, że grubi rodzice mają przeważnie grube dzieci , ponieważ przekazują nowemu pokoleniu nawyki żywieniowe, które same doprowadziły ich do otyłości. Szczupły rodzic widząc, że pociecha zaczyna mocno tyć przeważnie szuka przyczyny tego stanu rzeczy, ponieważ dzieciak to nasza mała kopia i wypadałoby aby nas przypominało. Mama lub tata z nadwagą natomiast komentują wagę dziecka jako geny ("cała mama, cały tata"; "wszyscy w rodzinie mają nadwagę więc to geny"). Gówno prawda. Jedynie mozna w wieku dorosłym mieć pretensje do rodziców, że człowiek tyje szybciej niż osoby, które w wieku dziecięcym były szczupłe.

Dziwna ta teoria. Moja mama z nadwagą, mój tata szczupaczek więc co z tymi nawykami wszczepianymi nam przez rodziców i przekazywanym stylem życia? Tata oddzielnie nie jadł - ba! zawsze pokaźne porcje (a wcale fizycznie nie pracuje). No więc jednak chyba geny jakieś znaczenie mają.

primumnocere napisał(a):

Moj 4 latek je wiecej niż ja? 20 pierogów, dwa talerze zupy, deser? waży 20 kg, jest szczupły? jego tata w tym wieku wyglądał jak anorektyk, a pochlanial kopytka, kotlety schabowe i tony słodyczy. Także wierzę w genetyke ? a może to tylko wyjątek, potwierdzający regułę.

Krummel napisał(a):

primumnocere napisał(a):

Moj 4 latek je wiecej niż ja? 20 pierogów, dwa talerze zupy, deser? waży 20 kg, jest szczupły? jego tata w tym wieku wyglądał jak anorektyk, a pochlanial kopytka, kotlety schabowe i tony słodyczy. Także wierzę w genetyke ? a może to tylko wyjątek, potwierdzający regułę.

To teraz sobie porównaj ile ty czasu spędzasz w ruchu, a ile twoje dziecko.

pas10 napisał(a):

Moj syn jest otyly lub moze ma nadwage teraz. Od 1 dnia urodzin tyl bardzo. Byl na mleku matki a jednak tyl tyl tyl 2 kg na miesiac. Bardzo potem pilnowalam jak zaczal jesc aby nie jadl nic nie zdrowego. Nigy nie kupuje sokow, slodyczy, czipsow... Nigdy. Nasze zycie to ciagle myslenie o tym aby byl w ruchu aby nie tyl. On jest pod stala kontrola dietetyka, neurologa, endokrynologa. On ma chora tarczyce i jeszcze inna chorobe genetyczna ... wiec tak  nie oceniajmy czasami ... Spotkalam sie ze smutna krytyka z jego strone. Moj syn jak trzyma wage to wtedy jest naprawde dobrze. Chodzimy 3 razy w tygodniu ba basen, 2 razy na cwiczenia taekwondo, 1 raz na cwiczenia rehabilitacyjne, 3 razy w tygodniu ma w-f. I staram sie aby sie ruszal, nie ogladal bajek. CHodzimy na spacery. Jedzenie jest wydzielane. I przykro mi sie robi jak ktos napotkany czasami mowi do nas co z dzieckiem zrobilismy... 

DzulieT napisał(a):

pas10 napisał(a):

Moj syn jest otyly lub moze ma nadwage teraz. Od 1 dnia urodzin tyl bardzo. Byl na mleku matki a jednak tyl tyl tyl 2 kg na miesiac. Bardzo potem pilnowalam jak zaczal jesc aby nie jadl nic nie zdrowego. Nigy nie kupuje sokow, slodyczy, czipsow... Nigdy. Nasze zycie to ciagle myslenie o tym aby byl w ruchu aby nie tyl. On jest pod stala kontrola dietetyka, neurologa, endokrynologa. On ma chora tarczyce i jeszcze inna chorobe genetyczna ... wiec tak  nie oceniajmy czasami ... Spotkalam sie ze smutna krytyka z jego strone. Moj syn jak trzyma wage to wtedy jest naprawde dobrze. Chodzimy 3 razy w tygodniu ba basen, 2 razy na cwiczenia taekwondo, 1 raz na cwiczenia rehabilitacyjne, 3 razy w tygodniu ma w-f. I staram sie aby sie ruszal, nie ogladal bajek. CHodzimy na spacery. Jedzenie jest wydzielane. I przykro mi sie robi jak ktos napotkany czasami mowi do nas co z dzieckiem zrobilismy... 

Na pewno nie jje słodyczy? Mleka, pszenicy? Za dużo owoców? Może pije soki owocowe? Jje jogurty słodkie albo platki?