Temat: Strach przed porodem ;(

bol to kwestia indywidualna ale moim zdaniem warto było !!!! wszystkie mamy jakie znam tez tak mowia:)
po wszystkim powiesz ze nie było az tak zle a za kilka lat bedziesz chciała przejsc przez to jeszcze by miec kolejnego aniołka.

Każda z nas jest inna i każda poród przechodzi na swój sposób. Nie ma co porównywać.
 Jeśli będziesz się stresować to na pewno będzie bardziej bolało, bo adrenalina się wtedy wydziela bardziej niż endorfiny.
 Podpowiem Ci co możesz zrobić, żeby się nie bać. Oczywiście niepokój przed nieznanym będzie, ale może nie będzie paniki i takiego strachu.

 Jak już zacznie się poród to pomyśl sobie, że z każdym następnym skurczem jesteś bliżej spotkania ze swoim maleństwem. To bardzo pomaga. Chodziłaś do szkoły rodzenia? Uczyłaś się oddychania? To bardzo pomaga, zwłaszcza odwrócić uwagę od skurczów, bo skupiasz się na prawidłowym oddychaniu.

 Oddychanie musi być przeponowe, czyli jak wdychasz powietrze to napinasz cały brzuch jak najmocniej się da (brzuszek rośnie), a kiedy wydychasz powietrze to brzuch się chowa (w ten sposób rozluźniasz trochę mięsień macicy - można go sobie porównać do takiej siatki na cytryny lub mandarynki np.).

 oddychanie głębokie i wolne - dotlenia dziecko
 oddychanie szybkie - znosi trochę ból (najlepszy moment to szczyt skurczu, na pewno go nie przegapisz)
 sapanie (szybkie dyszenie jak piesek w upalny dzień) - jest wtedy kiedy masz już potrzebę parcia, ale Ci nie pozwalają, bo rozwarcia całkowitego nie ma.

 Powiem tak. Poród jest łatwiejszy do zniesienia niż wizyta u dentysty, ponieważ wydzielają się w Tobie endorfiny, które działają przeciwbólowo, a wydzielają się, bo myślisz o Maluszku, którego zaraz zobaczysz. Pomyśl sobie, że poród nie trwa wiecznie.
 Jak już pozwolą Ci przeć to będzie dużo łatwiej, bo jesteś wtedy nastawiona na fizyczne działanie i działasz, nie ma czasu na skupianie się na bólu. Jest akcja i dzieje się wtedy wszystko bardzo szybko, takie jest odczucie.

Jak położą Ci Maluszka na brzuchu to cały ból znika i już nie liczy się nic więcej tylko to ciepłe maleństwo wpatrujące się w Ciebie zmęczonymi oczkami (bo też przecież włożyło w poród dużo wysiłku).

Życzę Ci szybkiego i sprawnego porodu :)

PS: Mi bardzo pomógł mój mąż będąc przy mnie. Czułam się przy nim bezpieczna, czas szybciej leciał, przytulałam się do niego podczas każdego skurczu, pomagał wyjść spod prysznica, wycierał ręcznikiem itp. W ogóle samą obecnością mi pomagał :)

Kochana,strach przed porodem to naturalna rzecz,ale zamiast czytać i sugerować się wpisami innych dziewczyn (niektóre pewnie przyprawiają o zawrót głowy :) ) powinnaś wykorzystać ostatnie tygodnie ciąży na relaks i zbieranie sil :) Zapamiętaj sobie jedno-nie ma dwóch takich samych porodów,nie ma co sugerować się tym,że ktoś miał ciężki czy lekki poród i nie ma sensu zastanawianie się czy będzie bolało,jak będzie bolało,czy Cię natną czy potną :) Zaufaj położnym i staraj się myśleć pozytywnie.

Może pomoże Ci opis mojej sytuacji:)

Rodziłam 2 tygodnie po terminie,próbowano mi poród wywoływać na różne sposoby a dopiero potem okazało się,że miałam źle obliczony termin. Też się bałam porodu ale po tych przebojach z przyspieszaniem (a mnie nic nie ruszało) wręcz modliłam się,żeby samo zaczęło się coś dziać.Więc kiedy odeszły mi w środku nocy wody byłam szzęśliwa ,że jadę już do szpitala. Tam po oksytocynie wraz z narastającym bólem cieszyłam się ,że chwila narodzin mojej dzidzi jest coraz bliżej. Bardzo pomogło mi myślenie,że każdy skurcz przybliza mnie do tej pięknej chwili! Nie ma co ukrywać,że to boli,ale uwierz mi-ten bój wygląda inaczej i przeżywasz inaczej.Potem jak Ci dają Maleństwo i tulisz je w ramionach,zapominasz o tym.

Mój poród zakończył się cesarką której wcześniej panicznie się bałam-uwierz mi,że wspominam to wszystko z sentymentem i wzruszeniem,może nawet małym żalem,że to już się nie powtórzy, bo wiadomo ,że pierwszy poród jest tylko jeden ;p

Nie słuchaj straszliwych opowieści koleżanek, to Ci nic nie da,jeszcze bardziej się zastresujesz a to na pewno Ci nie pomoże przy porodzie.

Pamiętaj-słuchaj lekarzy,położnych, i nie bój się zadawać im pytań.

Trzymam za Ciebie kciuki i życzę szczęśliwego,szybkiego,niespomplikowanego rozwiązania:)

Poród boli ale nie tak jak się spodziewałam i nie tak jak to większość kobiet straszy. Nie mdlałam, nie umierałam, nic mi tam w środku nie płonęło i nie rozrywało. Miałam nacięcie krocza bo dziecko było duże i trzeba było pomóc mu wyjść ale to też nie było to czego się spodziewałam. Czułam ze położna się coś grzebie ale to nie był ból jak się np. zatniesz nożem w palec. Szycie było pod znieczuleniem a znieczulenie to tylko mały zastrzyk. Ogólnie uważam że gorsze jest leczenie zębów i wbijanie igieł przy zastrzyku ale i kroplówkę przeżyłam. Poza tym jeśli ciąża Ci doskwiera i masz już dość toczenia się to poród jest naprawdę wybawieniem bo wiesz że w końcu będziesz panować nad własnym ciałem, a nie tak jak dotychczas że butów sama nie założysz. A bolą tylko skurcze,miedzy nimi można odsapnąć. Cały ból mija jak maluszek wyskoczy, normalnie jak ręką odjął.

Każdy ma inne odczucia. Boli ..... Ale do przeżycia. Nie darlam się na pół szpitala Jak wariatka . Mogę urdzic jeszczee 10 razy. Ale niestety następny ewentualny poród przez cc...:'(

Nastaw się że musisz urodzić, myśl pozytywnie, to jest do przeżycia, ból przychodzi falami i na chwilę odpuszcza- nie jest ciągły. Ważne jest oddychanie- lepiej to poćwiczyć w domu.

ja mam termin  an 23 luty  nie boje sie  porodu   nic a nic wiadome boleć  musi ale   wszystko zagodzi spojrzenie malca :)   powiem ze to mój pierwszy poród bedzie  :)  ja jedyne czego sie boje ze w nieodpowiednim czasie mi wody odejda xD  

mam dwójkę dzieci i przy żadnym nie chciałam znieczulenia bo się po prostu obawiałam że coś będzie nie tak...