Temat: Co jest grane?

Czytam takie rzeczy od pewnego czasu... i naprawdę wierzycie w to co piszecie? Że to takie proste? Że organizm jest głupi i da się tak zmanipulować? Niestety. Niektóry może się udać taka sztuczka. Ale w ogromnej części przypadków raz rozregulowany organizm już nigdy nie wróci do równowagi. I kolejne podejścia do utraty wago mogą być baaaardzooo trudne, a czasem po prostu niemożliwe będzie zrucenie kilogramów w jakiś racjonalny sposób.

Wydaje mi się że jednak jest głupi i da się zmanipulować , skoro autorka schudła.Potrzebny jest jednak zdrowy rozsądek,dobry plan,obserwacja własnego organizmu.Ja np. nie chudnę w talii przy zwykłym deficycie kalorii ale przy IF schudłam 6 kg a w talii ubyło mi 20 cm

Mój jest głupi, dał się

Odchudzanie to czysta matematyka.Jesz w normie -nie tyjesz, jesz malo -chudniesz, jesz duzo-tyjesz.

:>" title= napisał(a):

:>" class="emoticon" data-code= napisał(a):

:>">

Mam kolezanke co tez diete miala i choroby etc.Co schudla to tyla.Az stracila prace i musiala pasa przycisnac z wydatkami to w 5 mies schudla 15kg! Juz nie bylo jedzenia w restauracjach i picia piwka na weekend:D Skonczyly sie diety cud i wpierdalanie na potege calej torby slodyczy. OT DIETA CUD! Sama sie przyznala ze myslala ze jadla malo.A potem okazalo sie ze podjadala i nawet nie zapisywala dodatkowych kcal:D Takze ten....

Myślę, że zależy. Dziewczyna jadła 1500-1700 więc mało, ale też bez tragedii jesli trzymała się przy 1700. Jakby jadła po 700 to na pewno było by trudniej się naprostować

Ja nigdy nie miałam problemu z wagą, ale pamiętam jak Jurysdykcja opowiadała o swoim durnym odchudzaniu głodówkami. I że teraz choćby nie wiem co,  to nie jest w stanie w zdrowy sposób zejść poniżej pewnej wagi. A ona nie jest jedynym takim przypadkiem. Stąd moje wątpliwości. To bardzo ciekawy temat. 

Ja chyba nie wiem, o czym piszesz, ale trochę się domyślam. Miałam kilka jo-jów w życiu, ale zawsze potrafiłam zejść do tej samej wagi (ok. 57-59 kg, zwykle z ponad 65 kg), więc w moim przypadku to chyba nie działa. Chociaż mój organizm bez trzymania diety, bez ruchu, bez żadnych ograniczeń dąży do pewnej wagi (65 kg) i wtedy mogę wpieprzać, ile wlezie, i nie utyję (chyba że mam napady,a raczej miałam). Później po prostu włącza mi się tryb leptynowy i nie czuję tak dużego głodu jak np. na dietach z mniejszą kalorycznością.

ALE zauważyłam coś ciekawego: kiedyś przy wadze 59 kg mialam ładne, zbite, szczupłe uda. Teraz skłąd ciała baaardzo się zmienił (wiek chyba też odgrywa pewną rolę), nogi są jakieś galaretowate, dużo bardziej spuchnięte, dostrzegam jakieś zaniki mięśni. Starzeję się czy co?

Dwurożec, własnie o to między innymi chodzi: chudnąc wytracasz i z tkanki tłuszczowej i mieśniowej, tyjąc obrastasz jedynie w tłuszcz.Zasobne w tkankę tłuszczowa ciało nie potrzebuje juz takiej ilości ciepła (kalorii) gdyż narządy sa przez nią chronione, więc adaptuje się do niższej podaży. To jest jeden z aspektów, ale na tym miedzy innymi polega zmniejszanie mozliwości metabolicznych. Jak sie taką kichę odwali w bardzo młodym wieku, to jest bardzo niewielka szansa na nie bycie grubym w przyszłości, kiedy procesy zwalniaja naturalnie. 

I do tego rozchwiane odczuwanie sytości, niestabilne odpowiedzi insulinowe organizmu, kortyzol itd. ... jednym słowem, zaburzona delikatna równowaga hormonalna w organizmie. Ja naprawdę średnio wierzę w to, że z głodówek wychodzi się bez szwanku i można sobie bujać wagą w górę/w dół, bez konsekwencji zdrowotnych w zakresie procesów metabolicznych. 

Ale jak to tyjemy tylko w tłuszcz? W mięśnie trochę też, tylko proporcje (tłuszcz-mięśnie) są już całkiem inne. Teraz, żeby zbudować mięśnie i wyglądać jak kiedyś, musiałabym dietować i pakować jakieś 5 lat