Temat: Epilepsja alkoholowa.

Maja1989 właśnie myślę m. in o sobie. Trwa to już 23lata, czyli tyle ile mam, całe moje życie, brak mi już sił na to wszystko. Problemy rodzinne w dużej mierze przyczyniły się do ukształtowania mojej osobowości. Jestem zmęczona, wyczerpana ciągłym zdenerwowaniem, strachem, myśleniem...

Nie chodzi o moją zgodę na picie dla Niego tylko o to, że nie będę bezczynnie siedzieć i przyglądać się temu, że wychodzi znów pić- dziś zaczęłam, stanęłam mu na drodze, zabrałam, wyrwałam, schowałam kilkakrotnie buty, zaczęłam na zmianę krzyczeć i mówić rozdrażnionym, stanoczwym tonem, m.in że nigdzie nie idzie i jego miejsce jest w łóżku [ledwo trzymał się na nogach, a jego wzrok mówił 'zaraz upadnę i wstanę dopiero po 72h']. Prób było jak wspomniałam kilka ale mogę pisać, że już osiągnęłam sukces bo się posłuchał i grzecznie siedzi w domu. Nie wiem, może przez to, że mamy BARDZO podobne charaktery i dobrze wie, że nie odpuszczę jak się uprę, że postawię na swoim, za wszelką cenę. Zdaje sobie sprawę z tego, że jak będę spać, z samego rana, koło godziny 5-6 i tak wyjdzie się napić i wróci po kilku godzinach, jednak wolę aby wtedy wyszedł [i tutaj właśnie będzie miał zapewniony alkohol aby organizm nie doznał szoku] i 'pilnować' go za dnia aż do momentu kiedy uznam, że pora czuwać w nocy/ z rana i znów zakazać mu wyjścia... tak aby całkowicie [przynajmniej do następnego razu] zakończyć ciąg.

MyObssesion, jak dasz radę to możesz w ten sposób spróbować, w końcu nie masz nic do stracenia. ale pamiętaj, że alkoholik musi sam chcieć się leczyć, bo bez tego nic nie zrobisz. do tego musi stracić absolutnie wszystko i dosięgnąć dna, zeby się ocknął. idź do poradni dla osób uzależnionych, porozmawiaj z tymi ludźmi, niech Ci podpowiedzą, poradzą, dadzą plan działania. to naprawdę pomoże, bo sama jedna mozesz nie dać raady, mimo tego ze kochasz.

następna z misją....

Mam pozwolić mu umrzeć?!

Nieważne jaki jest- to mój ojciec.

jesteś jego CÓRKĄ! Nie żoną! Nie jego matką! To on miał się Tobą opiekować, a zamiast tego chlał całe Twoje życie, a Ty chcesz się poświęcać? Jeśli nie nadaje się na przymusowe leczenie, to tak, masz odejść, odsunąć się od niego i tylko modlić się, żeby się nawrócił.

nie czytałam co ci radza inne dziewczyny...

ja radze tak : (6 lat zycia  z totalnym alkocholikiem - 10 padaczek alkocholowych za mna )

mozesz pozwolic mu łagodnie wychodzic, nagłe odstawianie bez pomocy lekarskie to na 100% atak. ale sie nie przerażaj... nie umrze nawet ja dostanie atak, u mnie w sumie to pomagało przestraszyl sie i wychodził :)
dobrze miec jakies prochy najlepiej relanium jak zmniejszasz dawki alko to podajesz rolki nawet do 15 mg dziennie po całkowitym zaprzestaniu, rolki sa niezbedne inaczej faceta wykonczy nerwica. padaczeke alkocholowa mozna dostac nawet do miesiaca po zaprzestaniu picia, wiec jakies tabsy dobrze kiec w domu bo po padaczce on bedzie cierpiał strasznie, rolki albo clonozemam. szpital moim znaniem nie jest konieczny jak sie nie przestraszysz ataku.

jakby co to pytaj

Dziękuję sakti, takich informacji potrzebuję. Tylko relanium [i zapewne pozostałe leki o których wspomniałaś] są na receptę więc za chiny ich nie zdobędę...

A powiedz mi, wiesz może czy jeśli dawka będzie powoli zmniejszana to będzie pewność, że padaczka nie wystąpi?