Temat: Pogrzeb w rodzinie. Pomóżcie

musisz powiedziec, czy wyobrazasz sobie  jaki dziecko do konca zycia mogloby miez zal i brak zaufanie do ciebie? Dowie sie w inny sposob  od kogos innego to dopiero bedzie koszmar. Wspolczuje wam, przygotuj sie w slowa, przemysl jak.  Badz silna.

No oczywiście że szok przeżyje, bo stanowczo za późno jej mówisz... Pogrzebu w jeden dzień się nie organizuje, by ludzie mogli się przygotować również psychicznie, a Ty tego samego dnia co pogrzeb chcesz jej powiedziec o śmierci? Jesteś strasznie nieodpowiedzialna powinnaś jej to powiedzieć w dniu śmierci babciu lub dzień po a nie w dzień pogrzebu. zafundujesz jej traumę i to nie z winy śmierci babci, tylko z Twojego podejścia do sprawy... Kto by chciał się w dzień pogrzebu dowiedzieć o śmierci kogoś bliskiego? No kto, by nie doznał szoku dowiadując się tego samego dnia o śmierci i pogrzebie....przecież trzeba swoje wypłakać, wspominać, mieć czas na pożegnanie. 10latka też tego potrzebuje. Zachowałaś się tragicznie, i jeśli córka będzie miała traumę to porzez Ciebie...

Moze i jest to "duza dziewczynka",ale dla swojej mamy na pewno jest jeszcze mała ;)

Sprobowalabym jakos delikatnie jej to powiedziec (o ile w ogole da sie o takich rzeczach mowic delikatnie).Nie wiem co Ci poradzic.Moze tylko za pierwszym razem tak to przezyla,moze teraz bedzie lepiej?

no ja nie wiem co zrobić w takiej sytuacji... Powiedzenie komuś w dniu pogrzebu o pogrzebie to straszne świństwo.... Nieważne ile ma lat.... Przecież będzie niewypłacalna, nieprzygotowana w lamencie....

heee nie rozumiem, przecież 10latka to już duza dziewczyna jest... dla dzieci są specjalne książki o tematyce śmierci, nie wiem czy dla 10latek też, ale myślę, że na pewno. A przede wszystkim trzeba córce pokazać, że taka jest kolej rzeczy.

Zdecydowanie powiedzieć i zabrać ją na ceremonię. Mnie rodzice nie wzięli na pogrzeb ukochanego dziadka jak miałam 6 lat. Do tej pory mam żal, że nie mogłam go pożegnać (o śmierci wiedziałam)

Ja bym NIE powiedziała, zanim nie umówię 1 wizyty u psychologa albo psychiatry albo u zwykłego pediatry, są konsultacje przez telefon. Jak dziecko jest nadwrażliwe to może bardzo cierpieć, a po co. Dorosły może przeżyć bardzo odejście bliskiej osoby a dopiero co dziecko. To nie jest zabawa taka nadwrażliwość! Trzymam kciuki za mądrą decyzję.

Ja miałam 12 lat, jak zmarł mój drugi dziadek. Rodzice wysłali mnie na 3 tygodnie na obóz a ja tylko czekałam, aż wrócę i będę mogła do niego pojechać. Wiedziałam, że był chory bo zachorował jakoś 1.5 miesiąca wcześniej. Caly oboz czekałam na powrót, modliłam się codziennie o jego zdrowie. Zmarł w dniu, w którym wróciłam po obozie i miałam do niego jechać (mieszkał 100 km dalej).  Mam 31 lat i wciąż to pamiętam. I pomimo lat nadal mam o to żal do rodziców, że nie byli ze mną szczerzy i ze nie pozwolili mi spędzić z nim ostatnich chwil. Ze mnie okłamywali co do jego stanu zdrowia, że nie pozwolili mi zadecydować. Moj pierwszy dziadek zmarł jak miałam 7 lat, więc wiedziałam juz o co chodzi.

Jeśli w takiej kwestii naruszycie zaufanie własnego dziecka, nie myśl, że ona Wam to szybko zapomni. Jeżeli była związana z babcia, zafundujecie jej ogromną, ogromną traumę informując o śmierci babci dopiero w dniu pogrzebu. 

koniecznie jej powiedz, rozumiem ze chcesz ja chronić ale bankowo będzie później miała do Ciebie żal ze nie mogła się pożegnać 

teraz to co jej nie powie to zafunduje traumę.... Powiedzenie dziecku o śmierci w dniu pogrzebu jest perfidne, natomiast to nie powiedzenie wcale to już w ogóle przy 10 latku jest świństwem nad świństwa. Ja miałam 8 lat jak umarł mój dziadek, w dniu jego śmierci dowiedziałam się o jego śmierci jestem za to wdzięczna, bo byłam na jego pogrzebie. Nie byliśmy mocno zżyci ale wiem,że jakby mi mama nie powiedziała i nie zabrali by mnie rodzice na pogrzeb, to bym była strasznie ale to strasznie wściekła na nich...